Láche

I

f -, -n смех, ро́гат

II

f -, -n лу́жына

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гарэ́заваць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак.

Весяліцца, дурэць, забаўляцца. У кустах гарэзавалі хлапчукі, лес за ракой адгукаўся на іх крыкі і смех. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увярце́цца, увярчуся, уверцішся, уверціцца; зак.

Старанна ўхутацца, укруціцца ў што‑н. Лёг [Трахім] не на смех — коўдраю накрыўся .. Кажухом яшчэ ўвярцеўся паверсе. Калюга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апраставало́сіцца, ‑лошуся, ‑лосішся, ‑лосіцца; зак.

Дапусціць промах; даць маху; схібіць. Няхай сабе жарты, няхай смех — а не хочацца, каб перад жанчынаю апраставалосіцца. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смехата́, ‑ы, ДМ ‑хаце, ж., у знач. вык.

Разм. Тое, што і смех (у 2 знач.). Смехата адна!

•••

Да смехаты — да смешнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

laugh​1 [lɑ:f] n. смех;

give a laugh засмяя́цца

♦

have the last laugh пасмяя́цца апо́шнім (выйсці пераможцам у спрэчцы, барацьбе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

perlisty :

perlisty śmiech — залівісты смех;

perlisty pot — пот буйнымі кроплямі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

иску́сственный

1. шту́чны; ненатура́льны;

иску́сственные воло́кна шту́чныя вало́кны;

иску́сственные бриллиа́нты шту́чныя (фальшы́выя) брылья́нты;

иску́сственные цветы́ шту́чныя (ненатура́льныя) кве́ткі;

иску́сственный спу́тник шту́чны спадаро́жнік;

2. (притворный) прытво́рны; ро́блены; фальшы́вы; ненатура́льны;

иску́сственный смех прытво́рны (ро́блены) смех;

3. / иску́сственное дыха́ние шту́чнае дыха́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ДАПАЎНЕ́ННЕ,

даданы член сказа, які абазначае аб’ект і паясняе выказнік ці іншы член сказа. Падзяляюцца на прамыя [форма выражэння — вінавальны і родны (пры адмоўі і частковым ахопе прадмета дзеяння) склоны без прыназоўніка] і ўскосныя (інш. формы з прыназоўнікам і без яго). Напр.: «Паабедалі з бядою, спаражнілі місы. Абцёр бацька вус рукою, твар і лоб свой лысы» (Я.Колас) і «Пасварыліся за мех, а ў мяху смех».

т. 6, с. 50

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

loud​1 [laʊd] adj.

1. гу́чны;

a loud voice/laugh гу́чны го́лас/смех

2. шу́мны, шумлі́вы

3. кі́дкі, крыклі́вы (пра фарбы, адзенне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)