апраставало́сіцца, ‑лошуся, ‑лосішся, ‑лосіцца; зак.

Дапусціць промах; даць маху; схібіць. Няхай сабе жарты, няхай смех — а не хочацца, каб перад жанчынаю апраставалосіцца. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смехата́, ‑ы, ДМ ‑хаце, ж., у знач. вык.

Разм. Тое, што і смех (у 2 знач.). Смехата адна!

•••

Да смехаты — да смешнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

laugh​1 [lɑ:f] n. смех;

give a laugh засмяя́цца

♦

have the last laugh пасмяя́цца апо́шнім (выйсці пераможцам у спрэчцы, барацьбе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

perlisty :

perlisty śmiech — залівісты смех;

perlisty pot — пот буйнымі кроплямі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

иску́сственный

1. шту́чны; ненатура́льны;

иску́сственные воло́кна шту́чныя вало́кны;

иску́сственные бриллиа́нты шту́чныя (фальшы́выя) брылья́нты;

иску́сственные цветы́ шту́чныя (ненатура́льныя) кве́ткі;

иску́сственный спу́тник шту́чны спадаро́жнік;

2. (притворный) прытво́рны; ро́блены; фальшы́вы; ненатура́льны;

иску́сственный смех прытво́рны (ро́блены) смех;

3. / иску́сственное дыха́ние шту́чнае дыха́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

loud​1 [laʊd] adj.

1. гу́чны;

a loud voice/laugh гу́чны го́лас/смех

2. шу́мны, шумлі́вы

3. кі́дкі, крыклі́вы (пра фарбы, адзенне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

śmiech, ~u

м. смех; рогат;

homeryczny śmiech — гамерычны смех;

parsknąć ~em — пырснуць са смеху;

zanosić się od ~u — заходзіцца ад (са) смеху;

na śmiech wystawić — выставіць на смех;

obracać w śmiech — пераварочваць у жарт;

śmiech mię bierze — мяне разбірае смех;

wcale mi nie do ~u — мне зусім не да смеху;

pusty śmiech — пусты смех;

zrywać boki ze ~u — смяяцца да ўпаду, надрываць бакі ад (са) смеху

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Láchkrampf

m -(e)s, -krämpfe су́таргавы [істэры́чны, нястры́мны] смех

éinen ~ bekómmen* — смяя́цца без упы́нку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hítzig

a гара́чы, запа́льчывы; па́лкі

◊ ~ ist nicht wítzig — ≅ паспе́х – людзя́м на смех

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прылі́па, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Пра надакучлівага, назойлівага чалавека. У натоўпе смех-смяшок: — Бач, які прыліпа!.. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)