hearing [ˈhɪərɪŋ] n.

1. слых; чу́тнасць

2. слу́ханне спра́вы (у судзе)

3. слу́ханне, выслу́хванне;

give smb. a hearing вы́слухаць каго́-н., даць вы́казацца

in/within (smb.’s) hearing у ме́жах чу́тнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

во́пытны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вопыт работы ў якой‑н. галіне. Вопытныя кадры. Вопытны праваднік. Вопытны шафёр. // З багатым жыццёвым вопытам; з пэўнымі навыкамі. Бывае, што прадбачанні нават вопытных людзей аказваюцца памылковымі. Ермаловіч. Наперадзе бег.. [леснікоў] неразлучны спадарожнік, — разумны і вопытны сабака. Шчарбатаў. // Спрактыкаваны, натрэніраваны (пра зрок, слых). Вопытнае вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбо́рлівы, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, які лёгка разабраць, успрыняць на слых, зрокам і пад.; выразны. Разборлівы почырк.

2. Патрабавальны, строгі ў выбары або ацэнцы каго‑, чаго‑н. Больш разборлівыя танцоры, якім надакучыць прасіць прабачэння за штуршкі, пакідаюць залу з жалем, уздыхаючы: — Эх, нават і сёння не дадуць патанцаваць. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

преврати́ться ператвары́цца; (обратиться) перавярну́цца;

преврати́ться в слух навастры́ць слых, натапы́рыць ву́шы, ува́жліва прыслу́хацца;

преврати́ться в зре́ние пача́ць угляда́цца;

преврати́ться во внима́ние зрабі́цца ве́льмі ўва́жлівым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

schärfen

vt

1) вастры́ць, тачы́ць; наво́дзіць (брытву)

2) развіва́ць, удаскана́льваць (слых, зрок)

den Appett ~ — раздражні́ць апеты́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

развучы́ць, ‑вучу, ‑вучыш, ‑вучыць; зак., што.

Вывучыць, засвоіць што‑н. з мэтай далейшага паўтарэння, выканання. Развучыць народны танец. □ Суровы, баявы матыў гэтай незнаёмай песні мне вельмі спадабаўся, і я тут жа, на слых, развучыў яе на раллі. Хомчанка. — [Рыгорка] так хораша вершы чытае. Вось мы яму пра калгас наш даручым развучыць. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трупце́ць, ‑ціць; незак.

Разм. Утвараць глухі нячысты гук (пра надтрэснутую пасуду). — Моцная [міска], — сказала Парфеніха, — не трупціць. Баранавых. / у перан. ужыв. Кірэй падышоў да брата, страсянуў яго руку, прытуліў да сябе і моцна пастукаў яго па плячах, нібы прабуючы на слых, які гук выдае яго цела — Ці здаровае, ці не трупціць. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няве́рны

1. прил., в разн. знач. неве́рный;

н. чалаве́к — неве́рный челове́к;

н. слых — неве́рный слух;

~нае во́ка — неве́рный глаз;

2. в знач. сущ., рел., уст. неве́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gllen

vi прарэ́зліва гуча́ць

in den hren ~ — рэ́заць слых

die hren ~ ihm — у яго́ ў вуша́х звіні́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Shen

n -s зрок

ihm vergng Hören und ~ — у яго́ адбі́ла слых і зрок, ён пераста́ў узва́жваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)