караты́ш, ‑а, м.

Разм. Пра чалавека невысокага росту. Пецька, дармо што і каратыш, і нават з жыватком такім-сякім, але ж таксама не адставаў. Масарэнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэцэ́сія

(лац. recessio)

спад вытворчасці або запавольванне тэмпаў яе росту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

«АВЕРБО́Т»,

1) ступень закупленасці таварнага рынку. Пры залішняй закупленасці цэны дасягаюць вышэйшага ўзроўню і маюць тэндэнцыю да росту, пачынаецца продаж кантрактаў спекулянтамі.

2) Сітуацыя рэзкага росту цэн на які-небудзь тавар у выніку вял. аб’ёму куплі. Тэрмін «Авербот» часцей ужываецца ў адносінах да каштоўных папер.

т. 1, с. 61

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

боле́знь хваро́ба, -бы ж.;

морска́я боле́знь марска́я хваро́ба;

по боле́зни па хваро́бе; праз хваро́бу;

◊

боле́зни ро́ста хваро́бы ро́сту.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

förderlich

a кары́сны, спрыя́льны (справе)

für das Wáchstum ~ — які́ спрыце ро́сту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэцэ́сія

(лац. recessio = адступленне)

экан. спад вытворчасці або запавольванне тэмпаў яе росту.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

біяміцы́н, ‑у, м.

Антыбіётык, які ўжываецца пры пнеўманіі, ганарэі, дызентэрыі, сыпным тыфе і некаторых іншых хваробах, а таксама дадаецца ў корм жывёле як стымулятар росту. Кармавы біяміцын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

size​2 [saɪz] v. сартырава́ць па велічыні́;

size soldiers стро́іць салда́т паво́дле ро́сту

size up [ˌsaɪzˈʌp] phr. v. infml ацэ́ньваць;

size up the situation вы́значыць сітуа́цыю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зро́слы, ‑ая, ‑ае.

1. Які зросся з чым‑н. у адно цэлае; злучаны ў адно цэлае ў працэсе росту. Зрослыя пялёсткі. Зрослыя агуркі.

2. Пакрыты расліннасцю; зарослы, парослы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышчыпну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Спец. Адшчыпнуць вяршок парастка для спынення яго росту і ўзмацнення прытоку пажыўных рэчываў да іншых органаў расліны. Прышчыпнуць вусы агуркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)