клан, ‑а, м.

Радавая абшчына, род (першапачаткова ў кельцкіх народаў).

[Кельц. clann.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лазані́ца, ‑ы, ж.

Род травяністай, пераважна шматгадовай расліны сямейства першацветных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мага́р, ‑у, м.

Аднагадовая кармавая расліна сямейства злакаў; род проса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матрыярха́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да матрыярхату. Матрыярхальны род.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пажы́тнік, ‑у, м.

Род адналетніх або мнагалетніх раслін сямейства бабовых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пуло́вер, ‑а, м.

Род трыкатажнага світэра без каўняра і засцежкі.

[Англ. pull-over.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлары́н, ‑у, м.

Род штучнага валакна; тканіна з такога валакна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледасе́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Род сякеры, кіркі, прызначаны для высякання прыступак у лёдзе пры ўзыходжанні на горныя вяршыні.

|| прым. ледасе́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забо́ры Род парогаў на Дзвіне (Віц. Рам. Мат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

rodzaj, ~u

м.

1. род;

rodzaj uzbrojenia — род зброі;

2. гатунак; сорт;

rodzaj tkaniny — гатунак тканіны;

3. грам. род;

rodzaj męski — мужчынскі род;

rodzaj żeński — жаночы род;

rodzaj nijaki — ніякі род;

sprawa tego ~u — такая справа;

pewnego ~u — у пэўнай ступені;

coś w tym ~u — нешта ў гэтым родзе; нешта падобнае;

rodzaj ludzki — чалавечы род; чалавецтва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)