Пухо́вы 1 ’зроблены з пуху’ (ТСБМ, Бяльк.). Ад пух ’падшэрстак, ворс, дробнае пер’е’.

Пухо́вы 2 ’неправеяны, неачышчаны, з мякінай’: пуховая мука, хлеб пуховы (Арх. Федар., Жд. 2), ст.-бел. пуховый ’тс’, рус. пухо́вый ’перамолаты разам з мякінай (пра муку); пышны, рыхлы і лёгкі (пра хлеб)’. Ад пух ’мякіна, адходы пры веянні, паланні’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

celestial

[səˈlestʃəl]

1.

adj.

1) нябе́сны

celestial bodies — нябе́сныя це́лы

2) ве́льмі до́бры, прыго́жы, пы́шны, раско́шны

2.

n. Figur.

жыха́р не́ба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

exuberant

[ɪgˈzu:bərənt]

adj.

1) бага́ты; шчо́дры; квітне́ючы (пра здаро́ўе)

an exuberant welcome — шчо́драе прыймо́, віта́ньне

2) густы́, пы́шны, бу́йны (пра расьлі́ннасьць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

świetny

пышны, раскошны, велікапышны; вельмі добры; цудоўны; надзвычайны;

w ~ch humorach — у цудоўным гуморы (настроі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абе́д, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Яда сярод дня; полудзень. Абед пачынаецца ў гадзіну дня. Запрасіць на абед. // Форма прыёму гасцей з нагоды якой‑н. урачыстасці. Даць абед. Званы абед.

2. Ежа для спажывання ў абедзенны час. Абед з трох страў. Смачны абед. Вегетарыянскі абед.

3. Час, у які звычайна абедаюць; абедзенны перапынак. Настаў абед. Прайшоў абед.

•••

Лукулаўскі абед — вельмі багаты абед.

Царскі абед — вельмі багаты, пышны абед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

glorious

[ˈglɔriəs]

adj.

1) сла́ўны, славу́ты; прасла́ўлены; выда́тны (пра падзе́ю)

2) які́ дае́ сла́ву; пачэ́сны

3) пы́шны, ве́лічны; дзіво́сны, цудо́ўны; ве́льмі прые́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Пу́хкі ’пышны, пульхны, порысты’ (ТСБМ; Шат., Др.-Падб.; лаг., Сл. ПЗБ; Воўк-Лев., Татарк., 182); пу́хкы ’тс’ (Клім.), пухкі́ ’пульхны, мяккі, дрыгвяністы’ (ТС), параўн. укр. пухки́й ’порысты, мяккі’. Ад пу́хаць, пу́хкаць ’брадзіць, ферментаваць’, па узору мя́ккі, лёгкі і пад.; параўн. падобныя дэрываты з іншай семантыкай: славен. púhek ’рэдкі; абвіслы (пра адзенне)’, славац. дыял. puchký ’вільготны, мокры’ і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rank​3 [ræŋk] adj.

1. сапсава́ны; ёлкі; смярдзю́чы;

rank butter праго́рклае ма́сла;

rank fish ту́хлая ры́ба;

rank smell смуро́д

2. буйны́, пы́шны, раско́шны (пра расліннасць)

3. праз ме́рны;

rank nonsense по́ўная бязглу́здзіца;

rank injustice абура́льная несправядлі́васць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

üppig

a

1) пы́шны

2) раско́шны

3) які́ пы́шна разро́сся (пра сад); буйны́ (аб расліннасці)

éine ~e Phantasíe — бага́тая фанта́зія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

magnificent

[mægˈnɪfɪsənt]

adj.

1) пы́шны, велікапы́шны; ве́лічны

2) імпаза́нтны; высакаро́дны (пра сло́вы і пад.)

3) узвы́шаны (пра ідэ́і і пад.)

4) надзвыча́йны, дзіво́сны, цудо́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)