паўзле́сны, ‑ая, ‑ае.

Які праходзіць, пралягае паўз лес, каля лесу. Чорная мужчынская постаць падалася на паўзлесную сцежку. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скашо́ўка, ‑і, ДМ ‑шоўцы; Р мн. ‑шовак; ж.

Рэмень, які праходзіць пад брухам каня і змацоўвае страмёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задыя́к, ‑а, м.

Дванаццаць сузор’яў, праз якія Сонца праходзіць свой бачны шлях на працягу года.

•••

Знакі задыяка гл. знак.

[Ад грэч. zōdiakós (kyklōs) — звярыны круг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахво́снік, ‑а, м.

Частка вупражы — рэмень, які ідзе па спіне каня ад сядла або падсядзёлка і праходзіць пад хвастом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стажырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Праходзіць стажыроўку дзе‑н. Басалыга ўжо каля двух месяцаў стажыраваў у «Новым свеце». Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматступе́нны, ‑ая, ‑ае.

Які праходзіць шэраг ступеней, стадый. Шматступенная сістэма адбору. // Які адбываецца па ступенях, перыядах. Шматступенная сістэма выбараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́рны, -ая, -ае.

1. Неспакойны, навальнічны, з бурамі.

Б. дзень.

Б. акіян.

2. Які бурліць, парыўны.

Бурныя рэкі.

3. Які моцна праяўляецца; хвалюючы, гарачы.

Бурнае захапленне.

4. Які імкліва праходзіць або развіваецца.

Б. рост заводаў.

|| наз. бу́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

scháchten

vt горн. прахо́дзіць ша́хтавы ствол

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

trainee [ˌtreɪˈni:] n.

1. стажо́р, практыка́нт;

a trainee programmer праграмі́ст-стажо́р

2. mil. той, хто прахо́дзіць баяву́ю падрыхто́ўку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тра́ціцца, -а́чуся, -а́цішся, -а́ціцца; незак.

1. Расходаваць свае грошы, сродкі на якія-н. патрэбы.

Т. на дарогу.

2. перан. Знікаць, праходзіць, губляцца.

З гадамі здароўе траціцца.

|| зак. патра́ціцца, -а́чуся, -а́цішся, -а́ціцца (да 1 знач.).

|| наз. тра́та, -ы, ДМ тра́це, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)