прабі́ць, -б’ю́, -б’е́ш, -б’е́; -б’ём, -б’яце́, -б’ю́ць; -біў, -біла; -бі; -біты; зак.
1. гл. біць.
2. што. Ударамі або іншым спосабам зрабіць адтуліну, праход у чым-н.
П. адтуліну ў сцяне.
П. сабе дарогу (перан.: дасягнуць поспеху).
3. што. З цяжкасцю дабіцца ажыццяўлення чаго-н.
П. праект будаўніцтва Дома культуры.
|| незак. прабіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 і 3 знач.).
|| наз. прабіва́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
obstruct
[əbˈstrʌkt]
v.
1) заступа́ць, перагараджа́ць (даро́гу), зава́льваць (прахо́д)
2) закрыва́ць (від)
3) заміна́ць, перашкаджа́ць каму́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gateway [ˈgeɪtweɪ] n.
1. варо́ты, прахо́д (у агароджы і да т.п.)
2. до́ступ; шлях (да чаго-н. жаданага);
Hard work is the gateway to success. Руплівая праца – шлях да поспеху.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Со́лам’е ‘падоўжаная бэлька ў гаспадарчых памяшканнях на сохах’ (ЛА, 4), ‘праход у печ, чалеснікі’ (ЛА, 4, Пятк. 1, Шушк.), со́ламеня, со́ламень, со́лен ‘тс’ (ЛА, 4), со́ламя, со́ламянь ‘полымя (у печы)’ (Сл. ПЗБ). Гл. саламя.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
за́дний за́дні;
за́дний прохо́д за́дні прахо́д;
◊
за́дняя мысль за́дняя ду́мка;
ходи́ть на за́дних ла́пках хадзі́ць на за́дніх ла́пках;
за́дним умо́м кре́пок мо́цны за́днім ро́зумам;
за́дним число́м за́днім чысло́м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
aisle
[aɪl]
n.
1) прахо́д -у m. (паміж рада́мі крэ́слаў)
2) прыдзе́л -а m., бакавы́ нэф (царквы́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bottleneck
[ˈbɑ:təlnek]
n.
1) ры́льца бутэ́лькі
2) ву́зкі прахо́д або́ ву́ліца
3) зато́р -у m.; перашко́да f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
thoroughfare
[ˈӨɜ:roʊfer]
n.
1) прахо́д, прае́зд -у m., прае́зная даро́га
2) гало́ўная даро́га або́ аўтастра́да
•
- no thoroughfare
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ *Пралоз, пролаз ’месца выхаду вады між кустоў у час разліву’, ’праход у лазе для рыбы (у жаку)’ (ТС). З пралаз (гл. пралаза, лазіць) з гіперкарэктным дыялектным о на месцы а і ад’ідэацыяй да лаза (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Schlupf
m -es, Schlüpfe
1) прахо́д, прала́з
2) прыста́нішча, прыту́лак
3) бант, сту́жка (у валасах)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)