Áberkennung

f -, -en

1) аспрэ́чванне; адмо́ва (у чым-н.)

2) пазбаўле́нне (якіх-н. правоў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tribune

I [ˈtrɪbju:n]

n.

1) трыбу́н -а m.

2) абаро́нца людзе́й або́ і́хных право́ў

II [ˈtrɪbju:n]

n.

трыбу́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

piracy

[ˈpaɪrəsi]

n., pl. -cies

1) піра́цтва n.

2) парушэ́ньне а́ўтарскіх право́ў

3) informal запро́шваньне празьме́рна высо́кае цаны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

invasion

[ɪnˈveɪʒən]

n.

1) напа́д -у m., нашэ́сьце n.

2) зама́х -у m. (на правы́); парушэ́ньне (право́ў або́ спако́ю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

suppression

[səˈpreʃən]

n.

1) здушэ́ньне n. (бу́нту)

2) стрыма́ньне, абмежава́ньне

suppression of human rights — абмежава́ньне право́ў чалаве́ка

3) зато́йваньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

призна́ние в разн. знач. прызна́нне, -ння ср.;

призна́ние прав прызна́нне право́ў;

вы́слушать призна́ние вы́слухаць прызна́нне;

по о́бщему призна́нию паво́дле агу́льнага прызна́ння, па агу́льным прызна́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unbeschádet, únbeschadet

prp (G) без шко́ды (для чаго-н.)

~ séiner Réchte — не паруша́ючы [без парушэ́ння] яго́ право́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэклара́цыя ж

1. (урачыстая заява) Deklaratión f -, -en; Erklärung f -, -en;

ура́давая дэклара́цыя паліт Regíerungserklärung f;

дэклара́цыя право́ў чалаве́ка Deklaratión der Ménschenrechte, Ménschenrechtsdeklaration;

дэклара́цыя право́ў наро́даў Erklärung der Völkerrechte;

2. (афіцыйны дакумент):

дэклара́цыя на груз марск Wárenerklärung f Wárendeklaration f;

мы́тная дэклара́цыя Zóllerklärung f, Zólldeklaration f;

падатко́вая дэклара́цыя Stéuererklärung f;

запаўня́ць дэклара́цыю die Deklaratión áusfüllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кампетэ́нцыя

(лац. competentia = адпаведнасць, згоднасць)

1) дасведчанасць, вопытнасць у якой-н. галіне; кваліфікаванасць, аўтарытэтнасць;

2) кола паўнамоцтваў, правоў якой-н. установы, асобы (напр. к. суда).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

натураліза́цыя

(фр. naturalisation, ад лац. naturalis = прыродны)

1) наданне правоў грамадзянства або падданства іншаземцам (проціл. дэнатуралізацыя);

2) поўнае асваенне арганізмамі новых умоў жыцця пры акліматызацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)