Verbum

крышталя... (гл. крыштале...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «крыштале...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: крышталяоптыка, крышталяфізіка, крышталяхімія.

высака... (гл. высока...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «высока...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: высакаякасны, высакаствольны, высакародны, высакарослы.

баваўна... (гл. бавоўна...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «бавоўна...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: баваўнаводства, баваўнаводчы, баваўназдача, баваўнасейны.

халада... (гл. холада...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «холада...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: халадабойня, халадатранспарт, халадатэхніка.

храна... (гл. хрона...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «хрона...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: хранаграма, храналогія, хранаскоп.

салама... (гл. салома...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «салома...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: саламакрутка, саламарэзка, саламатрэс.

санца... (гл. сонца...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «сонца...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: санцапёк, санцалюбны, санцацвет.

палі... (гл. полі...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўжыв. замест «полі...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: палітэхнікум, паліглот, паліклініка.

пры́ма, -ы, ж. (спец.).

1. Першы, асноўны гук гамы.

2. Першая струна смычковага музычнага інструмента.

3. Інструмент, голас, які выконвае вядучую партыю ў аркестры, хоры.