рэгла́мент, ‑у,
1.
2. Устаноўлены, прыняты распарадак з’езда, схода і пад.
[Ад фр. règlement.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэгла́мент, ‑у,
1.
2. Устаноўлены, прыняты распарадак з’езда, схода і пад.
[Ад фр. règlement.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
склі́каць, склі́чу, склі́чаш, склі́ча;
1. Паклікаць, запрасіць куды‑н. (усіх, многіх); паклікаўшы, сабраць дзе‑н. (усіх, многіх).
2. Сабраць удзельнікаў (якога‑н. сходу, парады, калегіяльнага органа і пад.) для работы, дзейнасці.
скліка́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трыбуна́л
(
1) апеляцыйны суд, які існаваў з 16
2) надзвычайны суд часоў Французскай рэвалюцыі 1789—1794 гг.;
3) надзвычайны судовы орган па разгляду ваенных злачынстваў, а таксама
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
урачы́ста
урачы́стае
урачы́стае адкрыццё féierliche Eröffnung, Féstakt zur Eröffnung;
урачы́сты вы́падак féierliche Ángelegenheit;
урачы́сты абе́д Diner [di´ne:]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бюро́
(
1) кіруючая або распарадчая частка некаторых органаў, устаноў, арганізацый, а таксама
2) назва некаторых устаноў, кантор (
3) пісьмовы стол з шуфлядамі для захоўвання папер.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Verhándlung
1) перагаво́ры, перамо́вы
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
трыбуна́л, ‑а,
1. Спецыяльны судовы орган па разгляду ваенных і асабліва цяжкіх грамадзянскіх злачынстваў.
2. Разгляд судовых спраў такім органам.
[Ад лац. tribunal — судзілішча.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бюро́
(
1) кіроўная або распарадчая частка некаторых органаў, устаноў, арганізацый, а таксама
2) назва некаторых устаноў, кантор (
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
адлажы́ць
1.
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перане́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены;
1. каго-што. Несучы, перамясціць цераз якую
2. каго-што. Памясціць у іншае месца.
3. што. Аддзяліць частку слова для пераносу ў наступны радок.
4. што. Адкласці на другі час.
5. што. Зведаць, перажыць, перацярпець.
||
Не пераносіць каго-чаго (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)