Ладкава́ць ’наводзіць парадак’ (ТСБМ, Сцяшк.) у выніку кантамінацыі ладаваць (гл.) і парадкаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Méldeordnung

f -, -en вайск. пара́дак яўкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

órdnungswidrig

a няпра́вільны, які́ паруша́е пара́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kámpfaufstellung

f -, -en вайск. баявы́ пара́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wórtstellung

f -, -en грам. пара́дак [расстано́ўка] слоў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zuréchtbringen

* аддз. vt прыво́дзіць у пара́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Geféchtsordnung

f -, -en вайск. баявы́ пара́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zakłócić

зак. парушыць;

zakłócić porządek — парушыць парадак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арганіза́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. гл. арганізаваць.

2. Грамадскае аб’яднанне або дзяржаўная ўстанова.

Прафсаюзная а.

Будаўнічая а.

3. Арганізаванасць, унутраная дысцыпліна, прадуманы, планамерны парадак.

Дакладная а. ў рабоце.

4. Фізічная ці псіхафізічная будова асобнага арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прадстаўні́цтва, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Выкананне абавязкаў прадстаўніка (у 1 знач.; кніжн.).

П. чыіх-н. інтарэсаў.

2. Установа, якая абараняе інтарэсы.

Гандлёвае п.

3. Права, парадак выбару прадстаўнікоў у якія-н. органы (кніжн.).

Народнае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)