Ната́тка ’заметка’ (ТСБМ), ’запісанае на памяць’ (Бяльк.). З польск. notatka ад лац. notātus ’адзначаны’, notāre ’рабіць заметкі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Памята́ць тое ж, што і помніць (гл.), памя́тка, памятлі́вы, памяткі́, памяту́шчы. Дэрыват ад па́мяць з суф. ‑atʼ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ушанава́ць сов.

1. почти́ть;

у. па́мяць — почти́ть па́мять;

2. возда́ть по́чести;

3. оказа́ть честь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

defective

[dɪˈfektɪv]

adj.

1) недаскана́лы, няпо́ўны

2) благі́, слабы́ (слух, па́мяць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тупе́ть несов., прям., перен. тупе́ць;

ножи́ тупе́ют нажы́ тупе́юць;

тупе́ет па́мять тупе́е па́мяць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паце́рці, патру́, патрэ́ш, патрэ́; патро́м, патраце́, патру́ць; пацёр, -це́рла; патры́; пацёрты; зак., што.

1. Падушыць, памяць.

П. ягады.

2. безас. Прыціснуўшы, нанесці пашкоджанні каму-н.

Яму пацерла бакі.

3. Правесці некаторы час, націраючы, расціраючы што-н.

П. скроні спіртам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мемо́рыя

(лац. memoria = памяць)

выпіска, запіс з кароткім выкладаннем сутнасці якой-н. справы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мнемо́метр

(ад гр. mneme = памяць + -метр)

апарат, які ўжываецца псіхолагамі для даследавання памяці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

азнаменава́ць, -мяну́ю, -мяну́еш, -мяну́е; -мяну́й; -менава́ны; зак., што і чым.

Урачыста адзначыць чым-н. (падзею, дату і пад.).

А. урачыстую дату салютам.

|| незак. азнамяно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. азнаменава́нне, -я, н.

У а. чаго-н. (у памяць, у гонар чаго-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзіра́вы, ‑ая, ‑ае.

З дзіркай (дзіркамі). Дзіравае вядро. Дзіравая лодка. □ Галубы ў старым, дзіравым кошыку, падвязаным пад лацінай, выседзелі галубянят. Брыль. // Зношаны да дзірак, парваны (пра адзенне, яго часткі). Дзіравая кашуля. □ Дзіравую кішэню ніколі не напоўніш. Прыказка.

•••

Дзіравая барада гл. барада.

Дзіравая галава гл. галава.

Дзіравая памяць гл. памяць.

Дзіравыя рукі гл. рука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)