Brénnstoff

m -(e)s, -e па́ліва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

карбюра́тар, ‑а, м.

Прыбор у рухавіку ўнутранага згарання для ўтварэння гаручай сумесі з вадкага паліва і паветра.

[Фр. carburateur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбюра́цыя, ‑і, ж.

Утварэнне гаручай сумесі з вадкага паліва (напрыклад, бензіну) і паветра ў рухавіках ўнутранага згарання.

[Фр. carburation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

diesel [ˈdi:zl] n.

1. таксама a diesel engine ды́зель

2. таксама diesel fuel/oil ды́зельнае па́ліва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ГАЗАГЕНЕРА́ТАР

(ад газ + генератар),

апарат для тэрмічнай перапрацоўкі цвёрдага або вадкага паліва ў гаручыя газы. Атрыманыя ў газагенератары газы наз. генератарнымі, працэс — газіфікацыяй паліва.

Стацыянарныя газагенератары служаць для атрымання газаў, якія выкарыстоўваюцца як паліва ў прамысл. печах, газавых рухавіках. У хім. прам-сці з дапамогай газагенератара атрымліваюць тэхнал. газ (для вытв-сці сінт. аміяку), вадкае паліва, інш. прадукты. Прасцейшы газагенератар — цыліндрычная метал. шахта, выкладзеная знутры вогнетрывалым матэрыялам. Зверху ў яе падаюць паліва, якое газіфікуецца (вугаль, драўніну і інш.), знізу — газавую сумесь у колькасці, недастатковай для поўнага згарання паліва. Атрыманы прадукт ідзе на перапрацоўку — ахаладжэнне, кандэнсацыю і інш.

т. 4, с. 427

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЕНЗАРЭ́З,

апарат для кіслароднай рэзкі і зваркі металаў. Працуе на вадкім паліве (бензін, газа). Мае бак для паліва, гарэлку спец. канструкцыі (разак) і шлангі падачы паліва і кіслароду. У разаку паліва выпарваецца і змешваецца з кіслародам. Пры гарэнні сумесі ўтвараецца полымя, якое падаграе метал і выпарае паліва. Падагрэты метал рэжуць струменем кіслароду, які падаецца з балона пад ціскам.

т. 3, с. 97

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

авысакаро́джванне ср., в разн. знач. облагора́живание;

а. па́ліва — облагора́живание то́плива;

а. мета́лу — облагора́живание мета́лла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

газалі́н, ‑у, м.

Вадкі прадукт перагонкі нафты, які скарыстоўваецца ў якасці паліва для рухавікоў ўнутранага згарання; недаачышчаны бензін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплаёмісты, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае вялікую цеплаёмістасць.

2. Які патрабуе вялікіх затрат цяпла, паліва. Цеплаёмістыя прадпрыемствы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глазу́рь

1. (для посуды) палі́ва, -вы ж.;

2. кул. глазу́ра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)