пазаку́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Закурыць, пакрыць сажай усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пакрываць — пакрыць (у 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скампенсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Пакрыць, аплаціць, ураўнаважыць. Скампенсаваць страты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асфальтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што.

Пакрыць (пакрываць) асфальтам (у 1 знач.).

|| зак. таксама заасфальтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. асфальтава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пазасціла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Заслаць, пакрыць чым‑н. усё, многае. Пазасцілаць ложкі. □ Панакрывалі мы ўсё, нават фасолю і тую газетамі пазасцілалі. Дубоўка.

2. Пакрыць сабою ўсё, многае. Дым пазасцілаў наваколле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затка́ць, -тку́, -тчэ́ш, -тчэ́; -тчо́м, -тчаце́, -тку́ць; -тчы́; -тка́ны; зак., што.

1. Пакрыць тканым узорам.

З. настольнік арнаментам.

З. дыван кветкамі.

2. Зацягнуць густой сеткай.

Павук заткаў кут павуціннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

скрэ́мзаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

1. Пакрыць рознымі штрыхамі, неакуратна спісаць.

С. чысты аркуш паперы.

2. Зрабіць многа правак, закрэсліць у многіх месцах.

Рэдактар скрэмзаў артыкул.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заслядзі́ць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Пакрыць слядамі; запэцкаць, затаптаць. Заслядзіць падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашчабяні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Спец. Пакрыць, засыпаць шчэбенем. Зашчабянінь дарогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарэтушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак., што.

Пакрыць рэтушшу; падправіць (відарыс) шляхам рэтушоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)