глазурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.

Пакрыць (пакрываць) глазурай.

Г. пасуду.

|| наз. глазуро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж. і глазурава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́серабрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Пакрыць слоем серабра; пасерабрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апе́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Пакрыць, упрыгожыць пер’ем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмы́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Пакрыць граззю, забрудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заасфальтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Пакрыць асфальтам. Заасфальтаваць вуліцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загудрані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Пакрыць гудронам. Загудраніраваць дарогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затынкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Пакрыць тынкам. Затынкаваць сцены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зла́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Пакрыць латамі. Златаць кажух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накра́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Пакрыць крапам. Накрапаць карты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напу́дрыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Пакрыць свой твар слоем пудры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)