Во́льнапавольна’ (Нас., Касп.); ’магчыма, дазволена’ (Нас.). Да воля (гл.). Параўн. таксама паволі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ле́наснапавольна’ (Сцяшк. Сл.). Утворана ад прыметніка *ленасны < прасл. lenostь. Да ляны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ада́жыо,

Спец.

1. прысл. Ціха, павольна (аб тэмпе выканання музычнага твора).

2. нескл., н. Музычны твор або частка яго ў павольным тэмпе.

[Іт. adagio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пілю́каць ’пілікаць’, ’рэзаць тупым; пілаваць павольна’, ’часта напамінаць’ (Нас.). Гукапераймальнае. Параўн. таксама пілікаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сціша́цца, сці́швацца, сці́шыцца

1. (рухацца больш павольна) sich verlngsamen, sich verzögern (тс перан);

2. гл сціxaць, сціxнyць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

брысці́, брыду́, брыдзе́ш, брыдзе́; брыдзём, брыдзяце́; пр. брыў, брыла́, ‑ло́; заг. брыдзі́; незак.

Ісці павольна, з цяжкасцю перастаўляючы ногі; цягнуцца. І бачыць дзед Талаш — вялізны дзікі кабан павольна выходзіць з ляснога гушчару і брыдзе па чэрава ў снезе, не зважаючы на дзеда. Колас. Гэта ёсць пераход, каб не лезці ў ваду, не брысці цераз брод. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапле́сціся, ‑плятуся, ‑пляцешся, ‑пляцецца; ‑пляцёмся, ‑плецяцеся, ‑плятуцца; пр. праплёўся, ‑плялася, ‑плялося; зак.

Прайсці павольна ці вяла, з цяжкасцю перастаўляючы ногі. Праплесціся да ложка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэ́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Павольна, цяжка ісці. [Стары] чэпаў, абапіраючыся на палку. Чутно было, як са старэчых грудзей ірвалася сіплае дыханне. Хадановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

opieszale

1. павольна; вяла;

2. нядбайна, нядбала;

pracować opieszale — нядбала працаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

babrać

незак.

1. пэцкаць, брудзіць;

2. павольна (няскладна) працаваць; калупацца, корпацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)