грані́цца, ‑ніцца; незак.

1. Паддавацца граненню.

2. Зал. да граніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчляні́цца, ‑ніцца; зак.

Аддзяліцца ад чаго‑н., выдзеліцца з цэлага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аказёніцца, ‑ніцца; зак.

Разм. Набыць казённы характар, стаць сухім, фармальным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віні́цца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; незак.

Разм. Тое, што і вінаваціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спага́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Тое, што і апаганіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

успе́ніцца, ‑ніцца; зак.

Пакрыцца пенай, ператварыцца ў пену. Успенілася піва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усумні́цца, -ню́ся, -ні́шся, -ні́цца; -ні́мся, -ніце́ся, -ня́цца; зак., у кім-чым і без дап.

Адчуць сумненне, пачаць сумнявацца ў кім-, чым-н.

У. ў праўдзівасці пачутага.

Пачуў і ўсумніўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запе́ніцца ​1, ‑ніцца; зак.

Пакрыцца пенай. Вада састоялася, запенілася і цяпер.. як зацярушаная белым макавым зернем. Пташнікаў. [Мядзведзь] запеніўся ўвесь І гарою жывой Ломіць, крышыць кусты. Бядуля.

запе́ніцца ​2, ‑ніцца; зак.

Пачаць пеніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калду́ніцца, ‑ніцца; незак.

Разм. Блытацца, кудлачыцца (пра валасы, шэрсць і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбубні́цца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Пачаць доўга і многа бубніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)