метрало́гія, -і, ж.

Навука аб вымярэнні фізічных велічынь, метадах і сродках забеспячэння іх адзінства і спосабах дасягнення дакладнасці.

|| прым. метралагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

метэарало́гія, -і, ж.

Навука аб зямной атмасферы, яе будове, уласцівасцях і працэсах, што адбываюцца ў ёй.

|| прым. метэаралагі́чны, -ая, -ае.

Метэаралагічная зводка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заало́гія, -і, ж.

Навука, якая вывучае жывёльны свет.

|| прым. заалагі́чны, -ая, -ае.

З. парк (месца, дзе ўтрымліваюцца для паказу жывёлы). З. атлас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

геадэ́зія, -і, ж.

Навука аб формах і памерах Зямлі, вымярэнні і паказе яе паверхні на планах і картах.

|| прым. геадэзі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

геало́гія, -і, ж.

Навука аб гісторыі развіцця, складзе і будове зямной кары, аб размяшчэнні ў ёй карысных выкапняў.

|| прым. геалагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

электратэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Навука аб прымяненні электрычнасці для пракгычных мэт, а таксама само такое прымяненне.

|| прым. электратэхні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

этнало́гія, -і, ж.

Навука, якая даследуе народы, іх паходжанне (этнагенез), рассяленне, побыт і культуру; этнаграфія (у 1 знач.).

|| прым. этналагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

санскрытало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае санскрыт.

[Ад санскр. і грэч. logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Statswissenschaft

f -, -en грама́дска-паліты́чная наву́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Hilkunde

f - медыцы́на, медыцы́нская наву́ка; тэрапі́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)