вывяржэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вывяргаць — вывергнуць і вывяргацца — вывергнуцца.

2. толькі мн. (вывяржэ́нні, ‑яў). Вывергнутая маса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асфа́льт, -у, М -льце, м.

1. Чорная смалістая маса для пакрыцця дарог, вуліц, тратуараў і пад., утвораная ў выніку акіслення нафты і выпарэння яе лёгкіх фракцый.

2. Дарога, пакрытая такой масай.

Выехалі на а.

|| прым. асфа́льтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

shoal

I [ʃoʊl]

n.

1) мель, мялі́на f

2) плы́ткае ме́сца

II [ʃoʊl]

n.

мно́ства n., ма́са f.

a shoal of troubles — ма́са кло́патаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

торф, ‑у, м.

Шчыльная маса, якая ўтварылася з рэшткаў перагніўшых балотных раслін (выкарыстоўваецца як паліва, угнаенне і для розных тэхнічных мэт).

[Ням. Torf.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

масці́ка, -і, ДМ -ці́цы, ж.

1. Густая вязкая маса, якая ўжыв. ў тэхніцы, будаўніцтве.

2. Сумесь воску з фарбай для націрання паркетнай падлогі.

3. Пахучая смала некаторых дрэў.

|| прым. масці́кавы, -ая, -ае і масці́чны, -ая, -ае.

Масцікавая смала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кампа́ктны, ‑ая, ‑ае.

Сціснуты шчыльна, без прамежкаў. Кампактная маса. // Які займае мала месца пры вялікай змяшчальнасці. Кампактнае абсталяванне.

•••

Кампактны шрыфт гл. шрыфт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

masa

mas|a

ж.

1. мноства, безліч; процьма, шмат;

~a ludzi — безліч (мноства) людзей;

2. маса;

~a perłowa — перламутравая маса;

~a papierowa — папяровая маса;

~a plastyczna — пластмаса; пластычная маса;

3. ~y мн. масы;

~y robotnicze — працоўныя масы;

~a spadkowa юр. спадчына;

ciemna ~a разм. ёлупень; дурань

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

магналі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Будаўнічы матэрыял — вогнеўстойлівая маса з сумесі магнезіяльнага цэменту, драўняных апілак, азбеставых валокнаў і інш. напаўняльнікаў і фарбавальных рэчываў.

[Ад лац. magnesia — магнезія і грэч. líthos — камепь.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мязга́, ‑і, ж.

1. Мяккая частка дрэва паміж карой і драўнінай.

2. Маса, якая ўтвараецца пасля таўчэння, расцірання чаго‑н.; жамерыны. Бульбяная мязга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

друз, ‑у, м.

Маса з бітага камення, цэглы, шкла і пад. Цагляны друз. □ Дззз — жаласна зазвінела аконнае шкло і раптам сыпанулася звонкім друзам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)