Fasson

[fa'sõ:]

f -, -s

1) фасо́н, узо́р

aus der ~ sein — стра́ціць фо́рму

2) мане́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

даліка́цтва, ‑а, н.

Ветлівасць, ласкавасць, паслужлівасць; тонкасць у манеры абыходжання, размове. З далікацтва і з пачуцця чалавечнасці, а галоўным чынам у надзеі атрымаць на паўкварты, Рутовіч ішоў побач з вызваленымі. Колас. Раніцай гаспадыня запрасіла паснедаць. Госці не адмаўляліся — не да далікацтва! Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

provincialism

[prəˈvɪnʃəl,ɪzəm]

n.

1) правінцы́йныя мане́ры, звы́чаі

2) абмежава́насьць f.

3) дыялекты́зм -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

стыля́га, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑лязе, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Малады чалавек, далёкі ад грамадскіх інтарэсаў, для якога характэрны пагоня за крыклівай модай адзення і экстравагантныя манеры. Таму і глядзім так сурова На хліпкіх стыляг і пралаз. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звы́чка ж.

1. (прывычка) Gewóhnheit f -, -en; Ángewohnheit f -, -en; Maníeren pl (манеры);

2. разм. (звычай, традыцыя) Brauch m -(e)s, Bräuche; Sítte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

высакаро́дны, -ая, -ае.

1. З высокімі маральнымі якасцямі, крыштальна чысты, велікадушны.

В. чалавек.

2. Узвышаны, асвячоны высокай мэтай.

В. ўчынак.

Высакародныя мэты.

3. Выключны па сваіх якасцях, прыгажосці.

Высакародная прастата ліній.

Высакародныя манеры.

4. Ужыв. ў складзе розных тэрмінаў для абазначэння парод, разрадаў, якія чым-н. выдзяляюцца.

В. алень.

Высакародныя металы (золата, серабро, плаціна).

|| наз. высакаро́днасць, -і, ж. (да 1—3 знач.) і высакаро́дства, -а, н. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stock-in-trade [ˌstɒkɪnˈtreɪd] n.

1. запа́с тава́раў

2. інвента́р, абсталява́нне

3. шабло́нныя мане́ры або́ рэ́плікі, хі́трыкі;

a politician’s stock-in-trade прыёмы во́пытнага палі́тыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

temperate

[ˈtempərət]

adj.

1) памярко́ўны

2) лаго́дны, ураўнава́жаны (пра го́лас, мане́ры)

3) памярко́ўны (пра клі́мат)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kínderstube

f -, -en дзіця́чы пако́й

éine gúte ~ háben [geníeßen*] — атрыма́ць до́брае выхава́нне; мець до́брыя мане́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

правінцыялі́зм

(ад лац. provincialis = правінцыяльны)

1) уст. погляды і манеры, звязаныя з жыццём у глухой мясцовасці, правінцыі;

2) слова або выраз, уласцівыя абласной, а не літаратурнай мове.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)