рэ́дзькавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэдзькі. Рэдзькавае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цёмналісцёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае лісце цёмнага колеру. Цёмналісцёвы дуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чына́равы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чынары. Чынаравае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апа́лы, -ая, -ае.

1. Які асыпаўся, апаў з дрэў і пад.

Апалае лісце.

2. Які нізка апусціўся, абвіс.

Апалыя галіны яблынь.

3. Схуднелы.

Апалыя шчокі.

4. перан. Які пагоршыўся, сапсаваўся.

А. настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыга́ра

(фр. cigare, ад ісп. cigarro)

туга скручанае ў трубачку для курэння тытунёвае лісце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

папрыле́плівацца, ‑аецца; зак.

Прыляпіцца — пра ўсё, многае. Лісце папрылеплівалася да тратуара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пілава́ты, ‑ая, ‑ае.

З дробнымі зубамі па краях; пілападобны. Пілаватае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяля́н-капу́снік, ‑а, м.

Белы матыль, вусені якога аб’ядаюць лісце капусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дробназубча́сты, ‑ая, ‑ае.

З дробнымі зубамі, зубцамі. Дробназубчастае кола. Дробназубчастае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсы́пацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -плецца; зак.

1. Абваліцца, разваліцца, сыплючыся; апасці.

Лісце даўно абсыпалася з дрэў.

Склеп абсыпаўся.

2. Пакрыцца мноствам чаго-н.

Начное неба абсыпалася зорамі.

|| незак. абсыпа́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)