пара́бала, -ы, мн. -ы, -бал, ж.

У матэматыцы: лінія перасячэння круглага конуса плоскасцю, паралельнай якой-н. датычнай плоскасці гэтага конуса.

|| прым. парабалі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пункці́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Лінія, якая ўтвараецца з кропак, кароткіх рысак.

|| прым. пункці́рны, -ая, -ае.

Пункцірнае акрэсленне сітуацыі (перан.: у агульных рысах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акру́жнасць, ‑і, ж.

Замкнёная крывая лінія, усе пункты якой знаходзяцца на аднолькавая адлегласці ад цэнтра; лінія, якая абмяжоўвае плошчу круга; акружына. Даўжыня, акружнасці. Акружкасць зямнога шара. // Замкнёная лінія, якая праведзена вакол чаго‑н. акруглага і служыць для вымярэння таўшчыні, аб’ёму і пад. Акружнасць грудной клеткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарызанта́ль, ‑і, ж.

1. Прамая лінія, паралельная плоскасці гарызонта; проціл. вертыкаль.

2. Лінія, якая злучае на карце пункты мясцовасці, размешчаныя на аднолькавай вышыні над узроўнем мора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дало́невы:

дало́невая лі́нія Hándlini¦e f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

linia

lini|a

ж.

1. лінія; рыса;

~a prosta — прамая лінія;

~a pozioma — гарызантальная лінія;

~a prostopadła — перпендыкулярная лінія;

~a równoległa — паралельная лінія;

w ~e (zeszyt) — у лінейку (сшытак);

linia kolumn — лінія калон;

2. лінія; траса; шлях;

~a kolejowa — чыгуначная лінія;

~a autobusowa — аўтобусная лінія;

~a lotnicza — паветраная траса;

główna ~a komunikacyjna — магістраль;

3. лінія; фронт; рубеж;

~a celowania — вайск.. лінія прыцэлу;

~a obronna — лінія абароны;

ofensywa na całej ~i — наступленне па ўсім фронце;

4. лінія; абрысы; пастава; фігура;

dbać o ~ę — клапаціцца пра фігуру (талію)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

party line​1 [ˌpɑ:tiˈlaɪn] n. паліты́чны курс; лі́нія па́ртыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бісектры́са, ‑ы, ж.

Прамая лінія, якая дзеліць вугал папалам.

[Фр. bissectrice ад лац. bis — двойчы і secare — рассякаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вертыка́льны, ‑ая, ‑ае.

Адвесны; накіраваны па вертыкалі. Вертыкальная лінія.

[Лац. verticalis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыклаіда́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму цыклоіды. Цыклаідальная лінія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)