аўтаматы́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які дзейнічае з дапамогай аўтамата. Аўтаматычны тормаз.

2. Несвядомы, міжвольны, машынальны. Аўтаматычныя рухі.

•••

Аўтаматычная лінія гл. лінія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dialling tone [ˈdaɪəlɪŋˌtəʊn] BrE сігна́л «лі́нія свабо́дная»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

storyline [ˈstɔ:rilaɪn] n. фа́була, гало́ўная сюжэ́тная лі́нія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перпендыкуля́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

У матэматыцы: прамая лінія, якая складае прамы вугал з другой прамой лініяй або плоскасцю.

Апусціць п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прабо́р, а, мн. -ы, -аў, м.

Лінія, якая ўтвараецца паміж радамі расчасаных на два бакі валасоў.

Прамы п. (пасярэдзіне). Касы п. (бакавы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тангенсо́іда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -со́ід, ж. (спец.).

Крывая лінія, якая графічна паказвае змяненне тангенса ў залежнасці ад змянення вугла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штрых, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Тонкая рыса, лінія.

Ш. на чарцяжы.

2. перан. Характэрны момант, дэталь, падрабязнасць.

Штрыхі з біяграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утвара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для ўтварэння чаго‑н. Утваральныя асновы назоўнікаў.

•••

Утваральная лінія (спец.) — лінія, рухам якой утвараецца якая‑н. паверхня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплатра́са, ‑ы, ж.

Лінія, шлях цеплаправода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ЛЭП (лінія электраперадачы) Kraftstromleitung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)