Verbum

нараві́сты, -ая, -ае.

1. 3 норавам (звычайна пра коней).

Н. конь.

2. Натурысты, капрызны (пра чалавека).

Чалавек з наравістым характарам.

|| наз. нараві́стасць, -і, ж.

пакры́кваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Злёгку час ад часу крычаць (у 1 і 3 знач.).

Недзе ў гушчары пакрыкваў драч.

Фурманы пакрыквалі на коней.

папераганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., каго-што.

Перагнаць усіх, многіх ці ўсё, многае.

П. коней на другую пашу.

П. лодкі на другі бок ракі.

арка́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Доўгая вяроўка з рухомай пятлёй на канцы для лоўлі коней і іншых жывёлін; ласо.

|| прым. арка́нны, -ая, -ае.

зганя́ць², -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., каго (што) (разм.).

Гонячы, прымусіць пабыць дзе-н. і вярнуцца назад.

З. коней на вадапой.

З. машыну ў горад.

табу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Статак коней, а таксама аленяў і некаторых іншых капытных жывёл.

|| прым. табу́нны, -ая, -ае і табуно́вы, -ая, -ае.