экстракла́с
(ад экстра- + клас)
вышэйшы клас, разрад, кваліфікацыя і інш.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
двухдо́мны, -ая, -ае (спец.).
1. Такі, у якога мужчынскія і жаночыя кветкі знаходзяцца на розных асобінах (пра расліны).
Каноплі, крапіва — двухдомныя расліны.
2. у знач. наз. двухдо́мныя, -ых. Клас раслін, у якіх мужчынскія і жаночыя кветкі знаходзяцца на розных асобінах.
Сямейства двухдомных.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гума́нны, ‑ая, ‑ае.
Дабрачынны, чалавечны, прасякнуты павагай да людзей. Пралетарыят — самы гуманны клас у гісторыі развіцця грамадства. Лушчыцкі.
[Ад лац. humanus — чалавечны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насяко́мыя, ‑ых; адз. насякомае, ‑ага, н.
Клас беспазваночных членістаногіх жывёл, да якога адносяцца мухі, пчолы, мурашкі і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папрасту́джвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Прастудзіцца — пра ўсіх, многіх. — Марш у клас, бо папрастуджваецеся! — скамандавала настаўніца. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tourist class [ˈtʊərɪstˌklɑ:s] n. турысты́чны, другі́ клас (на самалёце, параходзе);
go by tourist class падаро́жнічаць другі́м кла́сам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
АДНАДО́ЛЬНЫЯ
(Monocotyledonas, Liliopsida),
клас кветкавых раслін, гл. Ліліопсіды.
т. 1, с. 122
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Ко́лас ’суквецце злакаў, суквецце з пладамі, насеннем гэтых раслін’ (ТСБМ, ТС, Сл. паўн.-зах., Ян., Яруш., Бяльк., Сцяшк., Сержп. Грам.). Укр. колос, рус. колос, ст.-рус. колосъ ’тс’, ст.-слав. класъ, балг. клас, макед. клас, серб.-харв. кла̑с, славен. klȃs ’тс’, польск. kłos, чэш. klas, славац. klas, в.-луж. kłos, н.-луж. kłos, палаб. klǎs ’тс’. Прасл. kolsъ мае бліжэйшую паралель у алб. kall ’колас’ (< kalsa). Цікава, што паралелей да гэтага слова ў балтыйскіх мовах няма. У іх існуюць адпаведнікі да іншай славянскай назвы коласа: прасл. voltъ (гл. валотка). Параўн. серб.-харв. вла̑т, славен. vlat, vlatka ’мяцёлка, колас’, літ. váltis ’колас аўса, мяцёлка’ (Мартынаў, Изоглоссы, 11). Можна меркаваць, што прасл. kolsъ — вынік кантактаў славян з палеабалканскім моўным масівам.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
псіхаідэало́гія, ‑і, ж.
Сукупнасць псіхічных і ідэалагічных рыс (погляды, ідэі і пад.), якія характарызуюць чалавека, грамадства, клас. Псіхаідэалогія мяшчанства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мало́дшы, -ая, -ае.
1. Меншы па гадах у параўнанні з кім-н., самы малодшы па ўзросце.
М. брат.
М. ў сям’і.
2. Ніжэйшы чынам, ніжэйшы па службовым становішчы.
М. навуковы супрацоўнік.
М. лейтэнант.
3. Пачатковы, ніжэйшы (пра клас, курс і пад.).
Настаўнік малодшых класаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)