папільнава́ць сов.

1. постере́чь, посторожи́ть, покарау́лить;

2. (поглядеть за кем-л.) посмотре́ть, присмотре́ть, последи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папіха́нне ср.

1. толка́ние, подта́лкивание;

2. (каго) перен. помыка́ние (кем);

1, 2 см. папіха́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апра́нены

1. оде́тый; наде́тый;

2. разг. оде́тый;

3. (у каго, у што) наря́женный (кем, во что), оде́тый (кем, во что);

1-3 см. апрану́ць;

◊ а. (апра́нуты) з іго́лачкі — оде́тый с иго́лочки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагле́дзець сов.

1. (каго, што чаще с отрицанием) усмотре́ть, досмотре́ть, догляде́ть (за кем, чем);

усі́х адра́зу не ~дзіш — за все́ми сра́зу не усмо́тришь;

не ~дзелі дзіця́ — не досмотре́ли (не догляде́ли, не усмотре́ли) за ребёнком;

2. (каго, што) присмотре́ть (за кем, чем), пригляде́ть (за кем, чем); см. дагляда́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поспева́ть​II несов. (успевать), разг. паспява́ць, упраўля́цца;

поспева́ть за ке́м-л. паспява́ць (упраўля́цца) за кім-не́будзь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагля́дчык м.

1. тот, кто присма́тривает (пригля́дывает, смо́трит, гляди́т, уха́живает) (за кем, чем);

2. досмо́трщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагля́дчыца ж.

1. та, что присма́тривает (пригля́дывает, смо́трит, гляди́т, уха́живает) (за кем, чем);

2. досмо́трщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валэ́ндацца несов., разг.

1. (долго возиться с кем-, чем-л.) каните́литься;

2. шата́ться, шля́ться, слоня́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасме́йвацца несов.

1. (время от времени) посме́иваться;

2. (з каго, чаго) посме́иваться (над кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Каз ’скажэнне’ (Гарэц.), магчыма, сюды ж kazý (Федар. Рук.). Укр. каз ’шал, шаленства’, толькі ў прымаўцы «Нехай на тебе каз найде!», рус. наўг., кем., арх. казь ’дрэнь, бруд; падла’. Рус. слова адрозніваецца фармальна і семантычна і, магчыма, наогул сюды не адносіцца, польск. дыял. kaz ’загана’, ’бяльмо’, чэш. kaz ’агрэх, дэфект (напрыклад, у тканіне)’, славац. kaz ’недахоп, дэфект’, славен. kàz ’загана, немач’, ’дэфект у тканіне’, серб.-харв. каз ’вырадак’ (слова адзначана ў XVIII ст.). Меркаваць аб статусе як бел., так і іншых слоў цяжка; Трубачоў (Эт. сл., 9, 174–175) лічыць, што прыведзеныя формы дазваляюць рэканструяваць прасл. kazъ — адваротнае вытворнае ад kaziti, гл. казіць. Што датычыцца статуса бел. каз, параўн. яшчэ ўсх.-бел. кажены ’пракажоны’ і сказа ’дэфект і да т. п.’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)