акладня́, -і́; мн. -і́, -е́й, ж.

Прыстасаванне ў плузе для пераварочвання пласта зямлі, адвал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засе́ў, -се́ву, мн. -се́вы, -се́ваў, м.

Участак зямлі, засеяны насеннем.

Рунее малады з. ярыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

землябі́тны, -ая, -ае.

Зроблены са шчыльна збітай зямлі з дабаўленнем вяжучых рэчываў.

Землябітная хатка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зле́глы, -ая, -ае.

Які прыгнуўся да зямлі, палёг.

Злеглая збажына.

|| наз. зле́гласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

земно́й зямны́;

земно́й покло́н зямны́ пакло́н, пакло́н да зямлі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

культу́рный культу́рны;

культу́рный слой земли́ археол. культу́рны слой зямлі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́рыва, -а, н.

Трымцячы слой цёплага паветра каля паверхні зямлі; смуга.

|| прым. ма́рыўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карча́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Вывернуты з зямлі корч.

Выцяў нагу аб к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абша́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Уладальнік вялікіх абшараў зямлі; памешчык.

|| прым. абша́рніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узбярэ́жжа, -а, мн. -ы, -аў, н.

Паласа зямлі ўздоўж марскога берага.

|| прым. узбярэ́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)