запалаве́ць, ‑ее; зак.
Злёгку пажаўцець. Жыта даспела рана: толькі палілася і адразу запалавела, пайшло гайдацца сівымі хвалямі. Грахоўскі. Ужо злёгку запалавела неба, навокал зрабілася святлей. Сіняўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падбро́снець, ‑ее; зак.
Крыху, злёгку заброснець. Рошчына падброснела.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падвя́ліцца, ‑ліцца; зак.
Разм. Злёгку правяліцца; правяліцца дадаткова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падгартава́цца, ‑туецца; зак.
Крыху, злёгку нагрэцца; пагрэцца дадаткова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
правя́нуць, ‑не; пр. правяў, ‑вяла; зак.
Злёгку звянунь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсцёбнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак., каго (што).
1. Падганяючы, злёгку сцебануць.
П. каня.
2. перан. Прыскорыць, прымусіць рабіць што-н. хутчэй (разм.).
П. адстаючых.
|| незак. падсцёбваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падтрэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да падтрэсці.
2. Трэсці злёгку або час ад часу. На малых абаротах матор назойліва падае свой голас, злёгку падтрэсвае кабіну. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надсо́хнуць, ‑не; зак.
Злёгку падсохнуць. Трава к вечару падсохла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсалі́цца, ‑соліцца; зак.
Разм. Зрабіцца больш салёным, злёгку прасаліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шавялі́ць, -вялю́, -ве́ліш, -ве́ліць; незак.
1. каго-што. Злёгку прыводзіць у рух, кратаць.
Вецер шавяліў лісце.
2. перан., каго-што. Прымушаць да дзейнасці, працы, выводзіць са стану вяласці, абыякавасці да навакольнага.
Вас не шавялі, дык самі не здагадаецеся нічога зрабіць.
Нішто не шавеліць яе душу.
3. чым. Злёгку рухаць.
Ш. пальцамі.
◊
Шавяліць мазгамі — думаць.
|| зак. пашавялі́ць, -вялю́, -ве́ліш, -ве́ліць.
|| аднакр. шавяльну́ць, -вяльну́, -вяльне́ш, -вяльне́; -вяльнём, -вельняце́, -вяльну́ць; -вяльні́.
|| наз. шавяле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)