саматра́с, ‑а,
1.
2. Зімовая рыбалоўная снасць, якая нагадвае паплаўковую вуду, дзе замест кручка прымацавана блясна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саматра́с, ‑а,
1.
2. Зімовая рыбалоўная снасць, якая нагадвае паплаўковую вуду, дзе замест кручка прымацавана блясна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шатрава́ны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абмало́т
1.
2. (колькасць абмалочанага
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
во́труб’е, ‑я,
Адходы мукамольнай прамысловасці — рэшткі расцёртай абалонкі пасля размолу
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
натаўчы́, -таўку́, -таўчэ́ш, -таўчэ́; -таўчо́м, -таўчаце́, -таўку́ць; -то́ўк, -таўкла́, -таўкло́; -таўчы́; -то́ўчаны;
1. чаго. Стаўчы якую
2. чаго. Збіць таўкачом шалупайкі з
3. чаго. Разбіць шмат чаго (
4. каго-што, у што, каму. Набіць, збіць, надаваць кухталёў (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
зме́йка, ‑і,
1.
2. Машына для ачысткі і сартавання
3. Адна з фігур вышэйшага пілатажу.
4. Адна з фігур слалама.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
млын, -а́,
1. Прадпрыемства, будынак з устаноўленымі ў ім прыстасаваннямі для размолу
2. Машына для здрабнення розных матэрыялаў, якая выкарыстоўваецца ў горнай, хімічнай і іншых галінах прамысловасці.
Ліць ваду на млын каго, чый (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
лаба́з, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сху́ня, сху́нька ’палатняная торба для
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
памо́л, ‑у,
1. Раздрабненне, ператварэнне
2. Змолатае збожжа; мліва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)