ба́ба ж.

I

1. (мать отца или матери) ба́бушка; ба́бка; ба́ба;

2. (старая женщина вообще) ба́бушка, стару́ха; ба́ба;

3. разг. (замужняя женщина) ба́ба, заму́жняя же́нщина;

4. разг. (женщина вообще) ба́ба;

~бы пайшлі́ жаць — ба́бы пошли́ жать;

5. разг. (жена) ба́ба, жена́;

мая́ б. прыбра́лася як на вясе́лле — моя́ ба́ба (жена́) наряди́лась как на сва́дьбу;

6. разг., уст. (женщина, оказывающая помощь при родах) повива́льная ба́бка, повиту́ха;

7. разг., ирон. (о мужчине) ба́ба;

«Смяле́й, не будзь ба́бай», — сказа́лі яму́ — «Смеле́е, не будь ба́бой», — сказа́ли ему́;

каме́нная б.археол. ка́менная ба́ба;

снегава́я (сне́жная) б. — сне́жная ба́ба;

бой-б., хват-б. — бой-ба́ба;

база́рная б. — база́рная ба́ба;

хто ба́бе не ўнук?погов. кто ба́бушке не внук?;

не ме́ла б. кло́пату, (дык) купі́ла парася́погов. не́ было печа́ли, (так) че́рти накача́ли; не име́ла ба́ба хлопо́т, так купи́ла поросёнка;

б. з во́за, каню́ лягчэ́йпосл. ба́ба с во́за, кобы́ле ле́гче

II тех. ба́ба

III кул. ба́ба, кули́ч м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаспады́ня ж.

1. в разн. знач. хозя́йка; (собственница — ещё) владе́лица;

г. до́ма — хозя́йка до́ма;

г. кватэ́ры — хозя́йка кварти́ры, квартирохозя́йка;

ашча́дная г. — бережли́вая хозя́йка;

2. разг. (женщина, готовящая пищу) стряпу́ха;

ха́тняя г. — дома́шняя хозя́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́бкаI

1. (бабушка) ба́бка, -кі ж., ба́ба, -бы ж., бабу́ля, -лі ж.;

2. (старая женщина) прост. ба́бка, -кі ж., бабу́ля, -лі ж.;

3. (повивальная) уст., обл. ба́бка, -кі ж., ба́ба, -бы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Res mala vir malus est, mala femina pessima res est

Дрэнны муж ‒ палова бяды, дрэнная жонка ‒ цэлая бяда.

Плохой муж ‒ полбеды, плохая жена ‒ целая беда.

бел. Добрая жонка дом зберажэ, а ліхая рукавом растрасе. Што мужык прыносіць мяшком, то гаспадыня выносіць гаршком. Добрая жонка ‒ вяселле, а ліхая ‒ паганае зелле. Жонка тры вутлы дома трымае. Хоць такі-сякі мужчына, абы дровы і лучына. Калі жана ‒ сатана, то яна і ў чорта падноскі адарве. Самае вялікае няшчасце чалавеку ‒ неразумная жонка.

рус. Муж задурит ‒ половина двора горит, а жена задурит ‒ и весь сгорит. Муж запьёт ‒ полдома пропьёт, а жена за пьёт ‒ весь дом пропьёт.

фр. La pire chose qui soit c’est une méchante femme (Хуже всего ‒ это злая жена). Femme querelleuse est pire que le diable (Сварливая жена хуже чёрта).

англ. A good Jack makes a good Jill (У хорошего Джека хорошая Джил).

нем. Die Frau kann mit der Schürze mehr aus dem Hause tragen, als der Mann mit dem Erntewagen einfährt (Женщина может вынести из дома в переднике больше, чем мужчина привезти в телеге с зерном).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

тулі́ць несов.

1. прижима́ть; прислоня́ть;

жанчы́на тулі́ла да сябе́ дзіця́же́нщина прижима́ла к себе́ ребёнка;

т. галаву́ да паду́шкі — прислоня́ть го́лову к поду́шке;

2. ласка́ть, леле́ять;

3. перен. укрыва́ть;

белару́скія лясы́ тулі́лі ў час вайны́ наро́дных мсці́ўцаў — белору́сские леса́ укрыва́ли во вре́мя войны́ наро́дных мсти́телей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смяя́цца несов.

1. смея́ться, улыба́ться;

жанчы́на глядзе́ла на дзіця́ і смяя́ласяже́нщина смотре́ла на ребёнка и смея́лась (улыба́лась);

во́чы яе́ смяя́ліся — глаза́ её смея́лись;

2. (з каго, чаго) смея́ться (над кем, чем); труни́ть (над кем, чем); шути́ть (над кем, чем); насмеха́ться (над кем, чем);

лю́дзі смяю́цца — лю́ди смею́тся;

с. праз слёзы — смея́ться сквозь слёзы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́баI

1. (женщина вообще) прост. ба́ба, -бы ж.;

мужчи́ны ко́сят, а ба́бы гребу́т мужчы́ны ко́сяць, а ба́бы грабу́ць;

2. (жена) прост. ба́ба, -бы ж., жо́нка, -кі ж., жанчы́на, -ны ж.;

3. (о мужчине) ирон. ба́ба, -бы ж.;

4. (бабушка) ба́ба, -бы ж.;

5. археол. ба́ба, -бы ж.;

ка́менная ба́ба каме́нная ба́ба;

бой-ба́ба гром-ба́ба, бой-ба́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Начні́ца1 ’начная птушка’ (Яруш.), ’казадой’ (Інстр. 2), ’ляляк звычайны’ (Веснік БДУ, 1981, 1), ’пішчуха’ (столін., там жа), ’сава’ (віц., Зап. Сев.-зап. отд. РГО, 1910, 1), укр. ночни́ця ’кажан; казачная сляпая птушка, якую водзіць малая птушка: у летнюю ноч яна жаласна крычыць’, рус. ночни́ца ’казадой’. Да начны́ ’які вядзе начны спосаб жыцця’, параўн. Антропаў, Веснік БДУ, 1981, 1, 26 (выказваюцца сумненні адносна пішчухі, паколькі яна дзённая птушка), хутчэй за ўсё ўтворана ў выніку семантычнай кандэнсацыі спалучэнняў тыпу начная птушка, начная мыш і пад.

Начні́ца2 ’начны матылёк, цьма’ (Пятк. 2), польск. nocnica ’тс’, славац. nočnica ’тс’, серб.-харв. ноћница ’тс’. Да начны́ ’які лятае ноччу’; паводле народных уяўленняў, можа ўвасабляць нячыстую сілу (гл. начні́ца3), параўн.: Preklatyje nacznicy (ćmy) letajuć (Пятк., 2, 169).

Начні́ца3, часцей начні́цы ’злыя духі, якія ў начны час турбуюць дзіця’ (Сл. ПЗБ), ’злыя начныя істоты’ (Федар. 1), ’начныя здані’ (Ян.), ’выдуманыя, фантастычныя істоты, начныя ведзьмы’ (Сцяшк.), ’маленькія і злыя духі ночы’ (барыс., Шн. 3), ’дзіцячая хвароба’ (Касп.), ночны́ця ’нячыстая сіла, якая ноччу знішчае птушанят у гнёздах і яйкі, калі сказаць пра іх месцазнаходжанне пасля захаду сонца’ (Клім.), ночні́ца ’бяссонніца’ (ТС), укр. ночни́ця, нічни́ця ’бяссонніца; адзін са злых духаў (паводле вераванняў гуцулаў)’, рус. ночни́ца ’бяссонніца; дзіцячая хвароба, крыксы’, польск. nocnica ’начны дух, мара; начны прывід’, nocnice ’дэманы, што мучаць спячых дзяцей’, славац. nočnica, noclica ’мара; міфічная істота, што душыць у сне’, серб.-харв. но̀ћница ’здань, прывід; мара’. Да начны́ ’які з’яўляецца ноччу’, параўн. субстантываваныя назвы: ночны́ ’начны дэман’ (ТС), рус. ночна́я ’персаніфікацыя начной бяссонніцы ў дзяцей’ (параўн.: Из‑под кровати как бы женщина поднялась и в дверь ушла. Это, говорит, ночная ушла. Ребенок сразу спать стал, гл. Черепанова, Мифол. лексика рус. Севера. Л., 1983, 37), балг. дыял. но́шно ’здань, мара’ і пад.

Начні́ца4 ’паўночнік, Jasione montana L.’ (віц., Кіс.), ношні́ца ’тс’ (Жд. 2), ночны́ця ’кветкі, якія распускаюцца ноччу’ (Клім.), польск. nocnica ’дэкаратыўная расліна, Nyctago gortensis’, славен. nočnica ’начная фіялка’. Гл. начні́к1, параўн. рус. ночна́я цари́ца ’Matthiola annua L.’ Пра народнаэтымалагічную сувязь назвы расліны, якая можа служыць асновай яе магчымай функцыі, і начніца3 ’бяссонніца’ сведчыць наступны кантэкст: «Дзяцей, якія ноччу ні сьпяць, купаюць у нашіцах» (Жд. 2, 107).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

надзвыча́йны

1. необыкнове́нный; ре́дкий, ре́дкостный;

ён н. чалаве́к — он необыкнове́нный челове́к;

~ныя падзе́і — необыкнове́нные собы́тия;

~ная з’я́ва — ре́дкое (ре́дкостное) явле́ние;

жанчы́на ~най прыгажо́сціже́нщина необыкнове́нной (ре́дкой) красоты́;

канцэ́рт быў н. — конце́рт был необыкнове́нный;

~ная сі́ла — необыкнове́нная си́ла;

2. чрезвыча́йный, исключи́тельный, кра́йний;

~ныя ме́ры — чрезвыча́йные (исключи́тельные, кра́йние) ме́ры;

3. (производящий сильное впечатление) порази́тельный;

н. вы́падак — порази́тельный слу́чай;

4. чрезвыча́йный;

н. з’езд — чрезвыча́йный съезд;

~ная камі́сія — чрезвыча́йная коми́ссия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́ступить сов.

1. (выдаться вперёд) вы́ступіць, вы́тыркнуцца;

2. в др. знач. вы́ступіць; вы́йсці;

из толпы́ вы́ступила же́нщина з нато́ўпу вы́ступіла (вы́йшла) жанчы́на;

полк вы́ступил в похо́д полк вы́ступіў у пахо́д;

вода́ вы́ступила из берего́в вада́ вы́йшла з бераго́ў;

вы́ступить из преде́лов благоразу́мия перен. вы́йсці за ме́жы асцяро́жнасці;

слёзы вы́ступили на глаза́х слёзы вы́ступілі на вача́х;

вы́ступить в печа́ти вы́ступіць у дру́ку;

вы́ступить с ре́чью вы́ступіць з прамо́вай;

вы́ступить про́тив прое́кта вы́ступіць су́праць прае́кта;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)