изли́шествовать несов. не ве́даць ме́ры, ужыва́ць праз ме́ру;

изли́шествовать в пи́ще е́сці праз ме́ру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

kröpfen

vi дзяўбці́, е́сці (пра драпежных птушак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

щека́ в разн. знач. шчака́, -кі́ ж., мн. шчо́кі, род. шчок;

румя́ные щёки румя́ныя шчо́кі;

щёки бло́ка техн. шчо́кі бло́ка;

упи́сывать за о́бе щеки́ на два бакі́ е́сці; па по́ўніцы е́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мясае́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Перыяд пасля каляд, калі па закону праваслаўнай царквы дазваляецца есці мяса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уплята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уплесці.

•••

Уплятаць за абедзве шчакіесці з вялікім апетытам, прагна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухамя́тка ж разм klte Küche, klte Verpflgung;

е́сці ў сухамя́тку trcken ssen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

жэ́рці, жару́, жарэ́ш, жарэ́; жаро́м, жараце́, жару́ць; жор, жэ́рла; жары́; незак., каго-што і без дап. (разм.).

Прагна і многа есці (пра жывёл, чалавека; груб.).

|| зак. зжэ́рці, зжару́, зжарэ́ш, зжарэ́; зжаро́м, зжараце́, зжару́ць; зжор, зжэ́рла; зжары́; зжо́рты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

луза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; лу́заны; незак., што.

1. Разгрызаючы, ачышчаць ад шалупін і есці.

Л. гарбузікі.

2. Тое, што і лушчыць (у 1 знач.).

Л. стручкі гароху.

|| зак. аблуза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.

|| наз. луза́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

антрапафа́гія

(гр. anthropophagia, ад anthropos = чалавек + phagein = есці, паядаць)

тое, што і канібалізм 1.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

klckern

vi неаха́йна е́сці; (за)квэ́цацца (пры ежы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)