плата́н, -а і -у, м.

1. -а, мн. -ы, -аў. Вялікае дрэва з зеленавата-шэрай карой і шырокім лапчастым лісцем.

2. -у. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. плата́навы, -ая, -ае.

Сямейства платанавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэзана́нсны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэзанансу (у 1, 2 знач.). Рэзанансны гук. Рэзанансная драўніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эўкалі́пт, -а і -у, М -пце, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Паўднёвае вечназялёнае дрэва, якое вельмі хутка расце і дасягае вялікіх памераў.

2. -у, адз. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. эўкалі́птавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клён, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Дрэвавая або кустовая расліна сямейства кляновых, драўніна якой ідзе на выраб мэблі, музычных інструментаў і пад.

2. ‑у. Драўніна гэтай расліны. Лыжы з клёну. □ Даніла падбіраў клён, бярозу, дуб, асіну на цабэркі, вёдры, начоўкі і лыжкі. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эбе́н, ‑а і ‑у, м.

Уст.

1. ‑а. Чорнае дрэва.

2. ‑у; толькі адз. Драўніна гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цік³, -а і -у, м.

1. -а. Дзікарослае дрэва сямейства вербенавых з моцнай драўнінай, якое расце ў лясной паласе Індыі, Індакітая.

2. -у. Драўніна гэтага дрэва, якая выкарыстоўваецца ў караблебудаванні.

|| прым. ці́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саксау́л, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Невысокае бязлістае сярэднеазіяцкае дрэва (або хмызняк), якое расце ў саланчаковых пустынях.

2. -у. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. саксау́лавы, -ая, -ае і саксау́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

делово́й

1. (связанный с делом) дзелавы́;

2. (знающий) дзелавы́;

3. спец. дзелавы́;

делова́я древеси́на дзелава́я драўні́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асмо́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. асмольваць — асмаліць ​2.

2. Смалістая драўніна хвойных народ. Пнёвы асмол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анча́р, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Трапічнае паўднёваазіяцкае дрэва з ядавітым млечным сокам.

2. ‑у. Драўніна гэтага дрэва.

[Малайск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)