quick-sighted [ˌkwɪkˈsaɪtɪd] adj.

1. які́ мае до́бры зрок

2. прані́клівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

добре́йший

1. ве́льмі до́бры, найдабрэ́йшы;

2. (формула вежливого обращения) найдабрэ́йшы, найласкаве́йшы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

потруди́ться сов. папрацава́ць;

◊

потруди́тесь! патурбу́йцеся!; (будьте добры) бу́дзьце ласка́вы, зрабі́це ла́ску.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ménschenfreundlich

a чалаве́чны, гума́нны, до́бры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

sérvus!

[-vus]

до́бры дзень!; быва́й(це)!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

vórtrefflich

a выда́тны, до́бры, даскана́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áusgezeichnet

a выда́тны, ве́льмі до́бры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ве́льмі, прысл.

Надта, надзвычайна; дужа. Адразу было відаць, што гэта вельмі добры і вельмі дужы чалавек. Чарнышэвіч. Міколку стала вельмі горача, падкошваліся ногі. Лынькоў.

•••

Не вельмі (што) — не зусім добры, так сабе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

good form

до́бры тон

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

здавальня́ючы, -ая, -ае.

1. Даволі добры, які задавальняе пэўныя запатрабаванні.

З. адказ.

Работа выканана здавальняюча (прысл.).

2. у знач. наз. здавальня́юча, нескл., н. Адзнака, якая абазначае самую нізкую станоўчую ацэнку ведаў.

Здаць экзамен на здавальняюча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)