ментузо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ментуза. Ментузовая галава. // Прыгатаваны з ментуза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

thick-headed [ˌθɪkˈhedɪd] adj. дурны́, неразу́мны; тупагало́вы, тупы́;

He’s thick-headed. У яго галава мякінай набітая.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гаспада́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Уласнік, уладальнік каго-, чаго-н.

Г. кватэры.

2. (звычайна з азначэннем). Той, хто вядзе гаспадарку, займаецца гаспадарчымі справамі.

Руплівы г.

3. перан., чаго. Паўнаўладны распарадчык.

Народ — г. сваёй краіны.

Г. свайго лёсу.

4. Галава дома, сям’і.

Г. за гарэлачку, а гаспадыня за талерачку (прыказка). Г. — галава ў хаце (прыказка).

Гаспадар свайго слова (адабр.) — пра чалавека, у якога слова не разыходзіцца са справай.

|| ж. гаспады́ня, -і, мн. -і, -ды́нь; ласк. гаспады́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек.

|| прым. гаспада́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сазано́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сазана; належыць сазану, уласцівы яму. Сазанавая галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтакефа́лія

(ад гр. autos = сам + kephale = галава)

незалежная, самакіравальная праваслаўная царква.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

разболе́тьсяII сов. (об отдельном органе), разг. разбале́цца;

разболе́лась голова́ разбале́лася галава́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мянько́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мянька. Мяньковая галава. // Прыгатаваны з мянька. Мяньковая юшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

печкуры́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да печкура (у 1 знач.), належыць яму. Печкурыная галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тума́ніцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -іцца; незак.

1. Засцілацца, ахутвацца туманам.

Удалечыні туманіцца лес.

2. перан. Пра вочы, погляд, памяць і пад.: пазбаўляцца здольнасці добра бачыць, разумець (разм.).

Галава туманіцца.

|| зак. затума́ніцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -іцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чарапа́шы прям., перен. черепа́ший;

~шая галава́ — черепа́шья голова́;

~шым кро́кам — черепа́шьим ша́гом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)