Вінакур ’вытворца спірту’ (БРС, КТС). Укр. винокур, рус. винокур, польск. (з «Літвы» ў Карловіча) winokur ’тс’. Усх.-слав. утварэнне ад віно і курыць (гл.) ’выпальваць’. Тут віно ўжыта не ў першасным значэнні ’віно вінаграднае’, а ў другасным ’алкаголь, спірт, гарэлка’. Прынамсі, у XIX — пач. XX ст. спіртныя напіткі выраблялі вінакурныя заводы. Такім жа чынам утворана і чэш. vinopal < víno + páliti, pálenka ’самагон’, польск. gorzelany, gorzelnik, gorzeć ’паліць, гарэць, выпальваць’. Сюды ж вінаку́рны, вінаку́раны, вінакурства (БРС, КТС), а таксама новатвор (калька з рускай мовы) вінакурэнне (КТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пе́ніцца несов. пе́ниться; (о напитках — ещё) игра́ть;
мо́ра п. — мо́ре пе́нится;
п. віно́ — игра́ет вино́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
bubbly
[ˈbʌbəli]
adj.
з бу́рбалкамі; шыпу́чы n., Sl. шампа́нскае віно́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
айнахо́я
(ад гр. oinos = віно + cheo = лью)
старажытнагрэчаскі гліняны або металічны збан для віна.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
глейко́метр
(ад гр. gleukos = салодкае віно + -метр)
прыбор для вызначэння колькасці цукру ў вінах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
рэ́йнскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да Рэйна (назва ракі ў Германіі). Рэйнскі ландшафт.
2. у знач. наз. рэ́йнскае, ‑ага, н. Рэйнскае віно, рэйнвейн.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
swig2 [swɪg] v. infml паця́гваць (віно, піва і да т.п.)
swig off [ˌswɪgˈɒf] phr. v. вы́піць за́лпам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
stale2 [steɪl] v. тра́ціць навізну́, старэ́ць; зно́швацца; станаві́цца нясма́чным, вычыха́цца (пра піва, віно і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Вінагонка ’вінакурня’ (КТС, К. Чорны). Новатвор ад віно́ і гнаць (гл.) замест звычайнага курыць пры існуючым самагонка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ры́слінг м (гатунак віна) Ríesling m -(e)s, -e (віно)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)