enlighten

[ɪnˈlaɪtən]

v.t.

1) адуко́ўваць, дава́ць асьве́ту

2) прасьвятля́ць, пашыра́ць ве́ды, культу́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

эруды́цыя, ‑і, ж.

Начытанасць. глыбокія і ўсебаковыя веды ў адной ці многіх галінах навукі. Партызан з першага ж дня падабаўся Маеўскаму сваёй эрудыцыяй вучонага і дапытлівасцю разведчыка. Шамякін.

[Лац. eruditio — вучонасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Матэма́тыка ’навука аб колькасных суадносінах і прасторавых формах навакольнага свету’ (ТСБМ), ст.-бел. математикъ, математыкъ (XVI ст.). Са ст.-польск. matematyka (matematyk), якое з с.-лац. matematika (ars) < ст.-грэч. μαθηματική (τέχνη) ’мастацтва пазнання навукі’ < μάθημα ’веды, навука, пазнанне’ < μανθάνω ’вучу, вывучаю’ (Голуб-Ліер, 305). Крукоўскі (Уплыў, 89) памылкова выводзіць бел. лексему з рускай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

энциклопеди́ческий в разн. знач. энцыклапеды́чны;

энциклопеди́ческий слова́рь энцыклапеды́чны сло́ўнік;

энциклопеди́ческий ум энцыклапеды́чны ро́зум;

энциклопеди́ческие зна́ния энцыклапеды́чныя ве́ды;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схала́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Паслядоўнік схаластыкі (у 1 знач.).

2. Чалавек, які адрывае веды ад жыцця і практыкі; той, хто разважае схаластычна, займаецца схаластыкай (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mítteilen

vt паведамля́ць

Kénntnisse ~ — перадава́ць ве́ды

sich ~ (D) — давяра́цца (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vórkenntnis

f -, -se папярэ́дняя падрыхто́ўка (да якой-н. дзейнасці), папярэ́днія ве́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

-логія

(гр. logos = слова; вучэнне)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «навука», «вучэнне», «веды».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эруды́цыя

(лац. eruditio = вучонасць)

начытанасць, глыбокія і ўсебаковыя веды, дасведчанасць у адной ці некалькіх галінах навукі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

furbish

[ˈfɜ:rbɪʃ]

v.t.

1) палірава́ць, наво́дзіць гля́нец

2) рамантава́ць; паднаўля́ць; адсьвяжа́ць (фа́рбы, ве́ды)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)