гра́вій, ‑ю, м.

Асадкавая горная парода ў форме акругленых дробных каменьчыкаў, звычайна з прымессю пяску і галькі (скарыстоўваецца як будаўнічы матэрыял).

[Фр. gravier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

báulich

1.

a будаўні́чы

2.

adv канструктыўна; архітэкту́рна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lumber

[ˈlʌmbər]

1.

n.

1) будаўні́чы лесаматэрыя́л, піламатэрыя́л -у m.

2) лама́чча n.

2.

v.

1) валі́ць лес і нарыхто́ўваць будаўні́чы матэрыя́л

2) зава́льваць лама́ччам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

асфальтабето́н, ‑у, м.

Будаўнічы матэрыял з сумесі шчэбеню (або гравію), пяску і асфальту (ужываецца ў дарожным, аэрадромным, гідратэхнічным і інш. відах будаўніцтва).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акміні́т

[ад ак(устыка) + мін(ерал)]

будаўнічы матэрыял, непранікальны для гукаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ксілалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Штучны будаўнічы матэрыял з сумесі драўняных апілак, азбесту і інш. (прымяняецца для высцілання падлогі, вырабу перагародак і пад.).

[Ад грэч. xylon — дрэва і lithos — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магналі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Будаўнічы матэрыял — вогнеўстойлівая маса з сумесі магнезіяльнага цэменту, драўняных апілак, азбеставых валокнаў і інш. напаўняльнікаў і фарбавальных рэчываў.

[Ад лац. magnesia — магнезія і грэч. líthos — камепь.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кааператыўнае жыллёвае будаўніцтва, гл. Жыллёва-будаўнічы кааператыў

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Báuvorhaben

n -s, -

1) будаўні́чы прае́кт

2) будаўні́цтва, будо́ўля

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

constructive

[kənˈstrʌktɪv]

adj.

1) тво́рчы, ствара́льны

2) канструкты́ўны (крытыцы́зм, прапано́ва)

3) будаўні́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)