разлу́чніца, ‑ы, ж.

1. Разм. Жан. да разлучнік.

2. Абл. Жанчына, якая развялася з мужам. Канечне, крыху ніякавата браць замуж разлучніцу. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

heráufnehmen

* vt браць [падыма́ць] наве́рх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гелепо́ль

(гр. helepolis, ад helein = браць + polis = горад)

перасоўная шматпавярховая драўляная вежа, якая ў старажытнасці выкарыстоўвалася пры асадзе крэпасцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэмімо́нд

(фр. demi-monde = паўсвет)

асяроддзе какотак, палюбоўніц багачоў, якія манерамі і спосабам жыцця стараюцца браць прыклад з арыстакратыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каўне́р, ‑няра, м.

Верхняя, часцей прышыўная частка адзення, якая прылягае да шыі. Вышыты каўнер. Каракулевы каўнер. Паставіць каўнер. □ Шэрае летняе паліто .. [Зараніка] стала плямістым, капялюш намок, і з абвіслых палёў сцякала за каўнер вада. Хадкевіч. Каўнер ціснуў горла, замінаў гаварыць. Мележ.

•••

Браць (узяць) за каўнер гл. браць.

За каўнер не капае гл. капаць.

Закласці за каўнер гл. закласці.

[Ням. Kolner.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэдытава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак. і незак.

1. Узяць (браць) у каго‑н. у доўг, у крэдыт.

2. толькі незак. Зал. да крэдытаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэкрутава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго.

1. Кніжн. уст. Узяць (браць) у рэкруты.

2. Кніжн. Набраць (набіраць) людзей для чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

surcharge​2 [ˈsɜ:tʃɑ:dʒ] v.

1. (on) браць высо́кі пада́так (за што-н.); браць дадатко́вую пла́ту за асабі́стыя паслу́гі

2. перагружа́ць, перапаўня́ць;

Her heart was surcharged with grief. Яе сэрца было перапоўнена горам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прабо́рка ’прачуханка’ (ТСБМ, Шат.). Да прабіра́ць ’даваць прачуханку’, прабраць < браць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

brać

незак.

1. браць;

brać kredyt z banku — браць крэдыт у банку;

brać zakładników — браць заложнікаў;

krawiec brał miarkę — кравец здымаў мерку;

2. браць; прымаць;

brać udział — удзельнічаць; браць удзел;

brać prysznic — прымаць душ;

brać ślub — вянчацца; браць шлюб;

mróz bierze — бярэцца (мацнее) мароз;

brać co do siebie — браць на свой рахунак;

brać co pod uwagę — браць што пад увагу; улічваць што;

nie bierz tego tak na serio — не ўспрымай гэта так сур’ёзна;

brać nogi za pas — браць ногі ў рукі; браць лахі пад пахі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)