цурба́н, ‑а, м.

1. Абрубак дрэва; кароткае бервяно. Прайшоўшы да кустоў, я, не спяшаючыся, разматаў і закінуў вуды, потым прысеў на чорны дубовы цурбан. Ляўданскі.

2. Лаянк. Пра някемлівага, неразумнае чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́плысці¹, -ыву, -ывеш, -ыве; -ыві; зак.

1. Плывучы, выйсці куды-н.

В. ў адкрытае мора.

2. Плывучы, з’явіцца адкуль-н.

В. з-за павароту.

3. Падняцца з глыбіні, усплыць.

Выплыла бервяно.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Нечакана выявіцца, стаць відавочным.

Выплыла недастача.

|| незак. выплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакаці́ць, ‑качу, ‑коціш, ‑коціць; зак., каго-што.

1. Коцячы, перамясціць. Перакаціць бервяно. Перакаціць кулямёт на новую пазіцыю. □ [Валя:] — Ідзі памажы Тлашы бочку з вадою перакаціць — далёка стаіць. Лобан.

2. Закаціць далей, чым трэба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Плазава́ць ’склюдаваць, апрацоўваць бервяно для зруба’ (шчуч., Сцяшк. Сл.), абчасаць калоду на плаз ’на плашку’ (ТС), рус. зах.-бранск. плазава́ть < польск. płazować ’зрабіць (ачасаўшы) бервяно плоскім’, гуральск. płazy ’паўкруглякі — тоўстыя бярвенні, разрэзаныя напалову, з якіх складаюць сцяну будынка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

log​1 [lɒg] n.

1. кало́да, бервяно́

2. naut. лаг

3. (таксама logbook) ва́хтавы журна́л; бартавы́ журна́л

♦

like a log нерухо́ма; у непрыто́мнасці;

He slept like a log. Ён спаў як забіты.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неабчаса́ны і неабчэ́саны, ‑ая, ‑ае.

1. Неапрацаваны часаннем ​2. Неабчасанае бервяно. □ Апісваючы побыт Беларусі, Вундэрэр адзначыў, што сялянскія хаты па ўсёй Літве пабудаваны з неабчасаных дрэў. «Полымя».

2. перан. Разм. Неадукаваны, некультурны, грубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бон

(гал. boom = бервяно)

1) плывучая загарода з бярвенняў, сетак для абароны гаваней, партоў ад пранікнення караблёў, мін, тарпед праціўніка;

2) плывучы прычал для малых суднаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ла́га

(ад ням. Lagebalken = бэлька ў столі)

1) часовая падкладка пад што-н. у выглядзе нятоўстага бервяна, жэрдкі;

2) падваліна, папярочнае бервяно, на якое насцілаецца падлога.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Маставе́нё ’дошка ці бервяно ў памосце’ (Сцяц.). З mostovenьje. Да мост (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

учаса́ць ​1, учашу, учэшаш, учэша; зак., што.

Абчасаць нейкую частку лёну, шэрсці, воўны і пад.

учаса́ць ​2, учашу, учэшаш, учэша; зак., што. (пераважна з адмоўем «не»).

Убавіць часаннем таўшчыню чаго‑н. Бервяно цвёрдае — не ўчасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)