car

[kɑ:r]

n.

1) аўтамабі́ль -я m., а́ўта n., машы́на f.

2) ваганэ́тка, паво́зка f.

3) ваго́н -а m. (цягніка́), трамва́й -я m.

4) кле́тка лі́фта

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дво́рнік м

1. (работнік) Háuswart m -(e)s, -e; Stráßenfeger m -s, -; Stráßenkehrer m -s, -;

2. аўта (шклоачышчальнік) Schéibenwischer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

шы́ба ж (Fénster)schéibe f -, -n; Schéibenglas n -(e)s, -gläser (шыба ў акне);

ветрава́я шы́ба аўта Wíndschutzscheibe f, Fróntscheibe f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

счапле́нне н

1. тэх Ko¦häsión f -, -en;

2. чыг, аўта Kúpplung f -, -en;

уключы́ць счапле́нне éinkuppeln vi;

вы́ключыць счапле́нне áuskuppeln vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

а́ўта

(ісп. auto)

разнавіднасць рэлігійных драматычных прадстаўленняў у сярэдневяковай Іспаніі і Партугаліі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аўтагравю́ра

(ад аўта- + гравюра)

гравюра, адціснутая з дошкі, гравіраванай самім аўтарам малюнка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аўтака́ры

(ад аўта- + англ. саг = вазок)

самаходны вазок для перавозкі грузаў, багажу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аўтако́д

(ад аўта- + код)

мова праграмавання, арыентаваная на канкрэтную электронна-вылічальную машыну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аўтапнеўмато́ліз

(ад аўта + пнеўматоліз)

утварэнне ў выніку крышталізацыі магматычнай пароды новых мінералаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аўтарэгуля́тар

(ад аўта- + рэгулятар)

сукупнасць прыстасаванняў для аўтаматычнага (без удзелу чалавека) рэгулявання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)