keystone

[ˈki:stoʊn]

n.

1) наро́жны ка́мень

2)

а) асно́ва f., найважне́йшая ча́стка чаго́-н.

б) істо́тны, гало́ўны пры́нцып

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

віні́л

(ням. Vinyl, ад лац. vinum = віно + гр. hyle = аснова)

аднавалентны радыкал этылену.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

сцэна́рый, ‑я, м.

1. Літаратурны твор, напісаны як аснова для пастаноўкі кінафільма. Сцэнарый фільма [«Тартак»] — дэбют І. Пташнікава ў жанры драматургіі. «ЛіМ».

2. Сюжэтная схема, план п’есы, оперы, балета.

3. Спіс дзеючых асоб п’есы з указаннем парадку і часу выхаду на сцэну.

[Іт. scenario ад scaena.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

podłoże

н.

1. глеба; аснова;

2. тэх. палатно;

3. біял. субстрат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tło

н.

1. фон; тло;

tło obrazu — фон карціны;

na tle zabudowań — на фоне будынкаў;

na niebieskim tle — на блакітным фоне;

2. глеба; аснова;

konflikt na tle religijnym — канфлікт на рэлігійнай глебе;

3. аснова;

tło tkaniny тэкст. аснова тканіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гіпербазі́ты

(ад гіпер- + гр. basis = аснова)

горныя пароды вулканічнага паходжання, з нязначным утрыманнем крэменякіслаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

полібазі́т

(ад полі- + гр. basis = аснова)

мінерал класа сульфасолей шаравата-чорнага колеру; руда серабра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

pivot​1 [ˈpɪvət] n.

1. пункт апо́ры; асно́ва

2. асно́ўны пункт, цэнтр;

His sculpture provides the pivot of the whole exhibition. Яго скульптура з’яўляецца стрыжнем усёй выстаўкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падва́ліна ж

1. буд Lágerholz n -(e)s, -hölzer;

2. перан кніжн (аснова – часцей у мн) Grúndsatz m -(e)s, -sätze

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Únterlage

f -, -n

1) по́дсціл(ка)

2) падста́ўка

3) перан. асно́ва

4) pl да́ныя; дакумента́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)