Verbum

акселера́цыя, ‑і, ж.

Спец. Паскоранае фарміраванне арганізма ці асобных яго частак.

[Ад лац. acceleratio — паскарэнне.]

біядына́міка, ‑і, ДМ ‑міцы, ж.

Вучэнне аб агульнай жыццядзейнасці арганізма.

[Ад грэч. bíos — жыццё і dynamus — сіла.]

гіпаксі́я, ‑і, ж.

Паніжаная колькасць кіслароду ў тканках арганізма; кіслароднае галаданне.

[Ад грэч. hypó — пад, знізу і лац. oxygenium — кісларод.]

гумара́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з вадкасцямі арганізма: кроўю, лімфай. Гумаральная рэгуляцыя.

[Лац. humor — вадкасць.]

самаатру́чванне, ‑я, н.

Атручванне арганізма ядавітымі рэчывамі, якія выпрацоўваюцца самім арганізмам.

таксемі́я, ‑і, ж.

Атручванне арганізма таксінамі пры пападанні іх у кроў.

[Ад грэч. toxikon — яд і háima — кроў.]

тубе́ркул, ‑а, м.

Спец. Бугарок у тканках арганізма, выкліканы туберкулёзнай палачкай.

[Лац. tuberculm — бугарок.]