агульнанацыяна́льны, ‑ая, ‑ае.

Агульны, адзіны для ўсёй нацыі; які ахоплівае ўсю нацыю. Агульнанацыянальная мова. Агульнанацыянальная задача. Агульнанацыянальнае значэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ogólny

1. агульны;

2. эк. сумарны, валавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ramowy

рамавы, рамачны;

plan ramowy — агульны план

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

least common denominator

агу́льны найме́ншы назо́ўнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

G.C.F., g.c.f., gcf

найбо́льшы агу́льны мно́жнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

G.C.M., g.c.m., gcm

найбо́льшы агу́льны дзе́льнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адзі́ны

1. (толькі адзін) éinzig;

2. (агульны для ўсіх) éinheitlich, Éinheits-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

агульнасаю́зны, ‑ая, ‑ае.

Агульны, адзіны для ўсяго Савецкага Саюза; які пашыраецца на ўвесь Савецкі Саюз. Агульнасаюзнае заканадаўства. Агульнасаюзнае міністэрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжабласны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які існуе, адбываецца паміж абласцямі. Міжабласныя перавозкі.

2. Агульны для некалькіх абласцей. Міжабласная завочная школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Háuptnenner

m -s, - матэм. агу́льны назо́ўнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)