абнасі́ць, ‑нашу, ‑носіш, ‑носіць; зак., што.

Панасіўшы адзенне, абутак, зрабіць яго больш зручным, звычным. Абнасіць боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазно́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Знасіць, доўгай носкай давесці да нягоднасці ўсё, многае. Пазношваць абутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супіна́тар, ‑а, м.

Спец. Артапедычная вусцілка, якая ўжываецца пры пляскатасці ступні як укладка ў звычайны абутак.

[Ад лац. supinare — адкідваць назад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разу́ць, разую, разуеш, разуе; зак., каго-што.

Зняць з каго‑н. абутак. Разуць параненага. □ Малых раздзелі і разулі. Віхрыць з-пад матчынай рукі Лянок іх чубікаў разумных, Вачэй даверлівы блакіт. Семашкевіч. // Зняць з нагі (пра абутак). Галя разула святочныя лодачкі, паклала іх у сумку. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рызі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рызіны. Рызінавая вытворчасць. // Зроблены з рызіны. Рызінавая камера. Рызінавы абутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уце́плены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад уцяпліць.

2. у знач. прым. Які ўцяплілі. Уцеплены абутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́рпацца, ‑аецца; незак.

Разм.

1. Рвацца (пра адзенне, абутак).

2. Зал. да шарпаць (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́цік

(фр. boutique)

невялікі магазін, у асартыменце якога дарагія модныя тавары (адзенне, абутак, галантарэя).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

абно́ўка ж Néuanschaffung f -, -en (пераважна пра вопратку, абутак)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абша́рпаць ábtragen* vt (вопратку, абутак); ábnutzen vt; schäbig máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)