уручыць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Аддаць у рукі, непасрэдна.
- У. дыплом.
-
Даверыць, даручыць (кніжнае).
- У. свой лёс каму-н. (пераноснае значэнне).
|| незакончанае трыванне: уручаць.
|| назоўнік: уручэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)