лепей прыслоўе | размоўнае
Тое, што і лепш.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
ле́пей нареч. сравнит. ст., разг. лу́чше, полу́чше;
○ тым ле́пей — тем лу́чше
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
лепей, прысл.
Разм. Тое, што і лепш. — Рашайце, госці, самі, — раптам сказала [Антаніна Міхайлаўна]: — Ці тут мы сядзем за стол, ці можа лепей пойдзем у садок пад грушку? Колас. У гасцях добра, а дома лепей. Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лепей
Том: 16, старонка: 353.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017, часткова)
Ле́пей, ле́пяй, ле́пі, ле́пій ’лепш’ (Бяльк., Мядзв., ТСБМ, Касп., Сцяшк., КЭС, лаг.; маладз., Янк. Мат.), асіп., уздз. ’больш’ (Жд. 2; Бузук). Польск. lepiej, lepie, lepi, н.-луж. lěpjej, lěpʼ, в.-луж. lěpje, чэш. lépe, líp. Вышэйшая ступень ад добра. Прасл. lěpje, lěpěje, якое першапачаткова азначала ’прыгажэй’, утворана ад lěpъ. Гл. лепшы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лацвей прыслоўе | размоўнае
Лепей, зручней.
- Л. табе ўхмыляцца, калі ўсе дапамагаюць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
ляпе́й нареч., см. ле́пей
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
полу́чше сравн. ст.
1. нареч. (тро́хі) лепш, (тро́хі) ле́пей;
полу́чше стира́й рези́нкой лепш (ле́пей) сціра́й гу́мкай;
2. прил. (тро́хі) ле́пшы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ляпе́й 1 ’лепш’ (Гарэц., Др.-Падб., Сцяшк.; гродз., навагр., бар., лях., Сл. ПЗБ). Да ле́пей (гл.). Націск на канчатку — выроўніванне формы лепей паводле аналогіі да большасці прыслоўяў вышэйшай ступені ў бел. мове (Бел. гр.₂, 1, 197).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)