рэзультатны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае станоўчы рэзультат. Рэзультатны праезд.

2. З падсумаванымі вынікамі. Рэзультатная ведамасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pozytywny

пазітыўны; станоўчы; ухвальны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pósitiv

a стано́ўчы, дада́тны, пазітыўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дадатны прыметнік

  1. Які выражае адабрэнне; станоўчы.

    • Дадатная ацэнка.

  2. У матэматыцы: большы за нуль.

    • Д. лік.

  3. Які адносіцца да таго віду электрычнасці, матэрыяльныя часцінкі якой называюцца пратонамі, пазітронамі (спецыяльны тэрмін).

    • Д. электрычны зарад.

  4. Карысны, істотны.

    • Дадатная з ‘ява.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прыхільны прыметнік

  1. Які мае схільнасць да чаго-н.

    • П. да працы.

  2. Які выказвае сімпатыі да каго-, чаго-н., спачувае каму-н.; які выяўляе адабрэнне, спагаду.

    • П. слухач.
    • П. позірк.

  3. Які выказвае адабрэнне, станоўчы.

    • П. водзыў.

|| назоўнік: прыхільнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

rhesus factor [ˈri:zəsˌfæktə] n. med. рэ́зус-фа́ктар;

rhesus positive стано́ўчы рэ́зус-фа́ктар;

rhesus negative адмо́ўны рэ́зус-фа́ктар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Plúspunkt

m -es, -e стано́ўчая я́касць, стано́ўчы пункт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дасягненне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. дасягнуць (у 4 знач.).

2. Станоўчы вынік працы, дзейнасці; здабытак, поспех. [Сухадольскі:] Не ўсякае дасягненне можна адразу ў вытворчасці выкарыстаць. Крапіва. [Горкі] выказаў думку пра неабходнасць выдання часопіса, які паказваў бы дасягненні нашай сацыялістычнай краіны. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

béifällig

1.

a стано́ўчы, пахва́льны

2.

adv стано́ўча, пахва́льна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Líchtseite

f -, -n

1) асве́тлены бок

2) стано́ўчы бок

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)